Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





vrijdag

Een overdenking.






Basiskleur oranje/rood en de kleur van het 'hogere', paars/lila. (Chakra's)



Oftewel, dat wat goed voor je is, dat wat zuiver is, dat waar je van leert en groeit, dat wat verbinding heeft met "Eenheid", dat wat verbinding heeft met 'liefde', begrip, verdraagzaamheid en vergeving.
Dat wat inzicht geeft en je 'heelheid' vorm geeft...
Dat wat je 'hart' openstelt voor anderen, dat wat genezend werkt.
Genezend, helend, verrijkend voor jezelf, maar vooral ook doorstraalt naar anderen.
Die dubbele kracht en werking, want zonder het één werkt het ander niet.
Zonder die ander, alleen voor jezelf gaat het vast zitten....
Een leuke term daarvoor is; "Het spirituele", ik noem het liever; "Het allesomvattende".
Zijn daar regels voor dan?
Het liefst zou ik zeggen; Nee.
Maar dan maak ik mij er iets te makkelijk van af, het belangrijkste is dat je bij jezelf naar binnen kijkt of je ergens al aan toe bent. Of je het werkelijk al zo kan ervaren.
Laat "wijsheden" je nooit aanpraten, onderzoek ze en kijk wat je er als, "door het leven gevormd individu" zelf mee kan.
Neem nou de beschouwing over het 'In het hier en nu leven' of dingen als 'loslaten', of abstracties als; alles is zoals het is, "Het is goed zoals het is", noem maar op. Het gaat uiteindelijk om je eigen beleven.
Voor mijzelf geldt; als ik er liefdevoller, begripvoller en ruimdenkender door word, is het goed voor me.
En wat ( nog) niet bij me past of waar ik ( nog) niks mee kan, laat ik voor wat het is.'
In vertrouwen dat in feite alles zich aandient als je er werkelijk aan toe bent.


Er 'jeukt' in mij een toevoeging aan dit stukje...
Ik denk daarbij even aan dat wat een mens soms niet kan bevatten, dat waarin een mens zichzelf kan tegenkomen, een schemer gebied waarin wijsheden en inzichten zijn 'wezen' even niet kunnen raken en hij doolt in een soort niemandsland.
Het mysterie van mens zijn, dat ongrijpbare stuk.

En dan vraag ik mij af...waren en zijn er werkelijk grote 'Wijzen' of 'Verlichten' die daar uiteindelijk doorheen zijn kunnen gaan? 
Misschien hebben zij niet minder of meer dan momentopnames  nagelaten waar 'wij' ons nu blind op staren?
Aan de andere kant zijn juist die figuren ook zeer inspirerend om in eigen momenten van even de weg kwijt zijn of vast zitten in je eigen denkwereld weer je persoonlijke weg te kunnen vervolgen.
Het risico blijft altijd wel dat je 'hen' op voetstukken zou kunnen gaan zetten, waardoor eigen 'falen' nog teleurstellender kan gaan voelen.

Je weet maar nooit hoe zij tussendoor in 'zak en as' gezeten hebben.

 






3 opmerkingen:

  1. Kijk dit schuift echt bij Elly`s laatste blog aan.
    Kijk wat je nu zeg herken ik wel
    ik denk dan we lopen door de verlaten steppe in vertrouwen van oase naar oase. Die verlatenheid is misschien nodig om het te verwerken en te bevatten wat er in ons zelve woelt en draait. Zou je ook niet denken?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat heb je mooi verwoord Novelle, ik kan me er helemaal in vinden

      Verwijderen
  2. Grote wijzen, zoals jij ze noemt zitten wel degelijk regelmatig in zak en as. Lees de biografiën van mystici en anderen. Dan zie je dat het niet betekent dat er geen dorre perioden meer zijn. En dat geeft de burger moed. Je kan dan zien dat er een manier te vinden is om ermee om te gaan. We zijn ponderweg en dat is voldoende.
    Heee, ik lees nu pas de reactie van Novelle. :-) Ja helemaal

    Mooi stuk weer Walter.

    BeantwoordenVerwijderen

walterkas811@gmail.com