Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





zaterdag

Hoe word je bipolair?



Bipolariteit werd vroeger 'manisch depressief' genoemd.
Toch is er in die 'nieuwe' benaming meer ruimte dan in de term MD, het idee van een mens wiens uitersten heftiger ervaren worden hoeft niet voor eeuwig te betekenen dat het een vorm van 'ziek zijn' is want dan kun je iedereen wel ziek noemen.
Trouwens dat laatste scheelt tegenwoordig niet veel meer want elk persoonlijk zijn van een mens lijkt steeds meer een label te krijgen, alsof het om een afwijking gaat.
Maar nu, hoe wordt een mens bipolair?
Stel je wordt al kort na je geboorte geconfronteerd met extreme situaties om je heen, situaties waarbij vrolijkheid en geluk van het ene moment op het andere omslaan in het absolute uiterste.
De natuur van een kind dat nog volop in ontwikkeling is past zich dan aan, eigenlijk een natuurlijk proces, zelfs 'gezond' te noemen. Het is niet anders dan een overlevingsstrategie. 
En stel dat deze situatie blijft voortduren, ook als dit kind al lang volwassen is en zelfstandig.
De omgeving waar hij uitkomt blijft hem confronteren met extreme wisselingen van emotie, pijn en verdriet..
En dan komt er een tijd dat die 'omgeving' er niet meer is. De omgeving is overleden.
Dan zal dat volwassen kind hard moeten blijven werken aan zijn innerlijke uitersten om die in balans te houden, want die omgeving, die situatie van ooit blijft in hem voortleven.
Hoe word je bipolair, maar vooral hoe maak je het tot een 'goede' eigenschap?
De eigenschap kan uiteindelijk leiden tot groot begrip en compassie met je omgeving, de mens naast je die lijdt, maar ook de mens naast je die dingen doet waar anderen gauw de neus voor ophalen of veroordelen.
Als dat lukt is bipolariteit geen MD meer, maar grote flexibiliteit die echter af en toe wel tot vermoeidheid of behoefte aan afzondering kan leiden.




5 opmerkingen:

  1. Prachtig verbeeld Walter ...mijn complimenten daarvoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank voor je inkijkje lieve Walter. Heel helder. Eindelijk eens niet de uitwerking dat t n ziekte is dat t in de hersenen zit, maar dat t n achtergrond heeft. :))

    lieve warme groet Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
  3. heel interessant Walter
    het heeft jou een menselijk mens gemaakt x

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben er van overtuigd dat het referentiekader naar je jeugd doorslaggevend is voor de rest van je leven.
    Uiteraard heb je te maken met aanleg zoals familiaire erfenis, je genen en je karakter. Omstandigheden zijn minstens zo belangrijk. Zoals jij ze beschrijft: glashelder.
    Daarom is het zo belangrijk dat een kind in een beschermde en liefdevolle omgeving kan opgroeien.

    Treurig dat jij zoveel te verwerken hebt gehad in je jeugd en dat levenslang als een loden last moet meeslepen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je reactie Es.
      Hoe bizar het misschien ook klinkt, er was wel liefde.
      Sommige mensen die een last dragen hebben zelfs dat moeten ontberen.
      Neemt niet weg dat ik het evengoed zeer moeilijk had en soms nog heb.
      Uiteindelijk heeft begrip voor mijn ouders met terugwerkende kracht mij mild gemaakt en ben ik niet, zoals ook kan gebeuren in verbittering geraakt.
      Een mooie zondag gewenst Es.

      Verwijderen

walterkas811@gmail.com