Zou het zo kunnen zijn dat ik achterloop op wat ik 'bereikt' heb en nog moet leren omgaan met mijn 'stiltes' tussendoor?
Als kunnen loslaten onverwachts een feit wordt...
Het is zomaar ineens een gevoel, een idee naar aanleiding van mijn schrijven van gisteren.
Misschien moet ik nog wennen aan mijn stiltes tussendoor, daar waar ze ooit gevuld werden door 'gisteren' en 'morgen' is er steeds meer het Nu.
Het stille Nu tussen alle drukte in.
Stil tussen hoop en wanhoop, stil tussen vreugde en verdriet, gewoon stil tussen al die gevoelens in.
Die eeuwige drukke man in mijn hoofd..
Hij moet er nog erg aan wennen.
Misschien...
ja dat zou het kunnen zijn Walter
BeantwoordenVerwijderenLeef nu het kan, praat met Jan en alleman.
BeantwoordenVerwijderenPluk de dag, wees paraat, laat zien dat je bestaat
Hou van het leven, het leven houdt van jou
Ga eruit zegt het voort, zodat iedereen het hoort (...)
© Jan Smit
Novelle haalt me de woorden uit de mond :-). Ik wilde er het woordje 'zomaar' inplakken.
BeantwoordenVerwijderenDie bui werd niet veel Walter slechts een paar druppeltjes. Maar op buienradar hangt nog wel wat in de lucht :-)