Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





maandag

Helder..voelend, ziend?







Het wordt graag als iets mystieks gezien, paranormaal of spiritueel.
De mensen die ik ken, inclusief mijzelf die hiermee belast/gezegend zijn, hebben vaak één ding gemeen.
Intense ervaringen in de vroege jeugdjaren...

Mijn eigen herinnering van dat helder voelen/zien was al zo rond mijn vijfde.
Toen nog redelijk onbeschadigd flapte ik er vaak dingen uit die de volwassenen in verlegenheid brachten.
Kinderlijk onschuldig confronteerde ik ze met hun houding en hun 'gedachten'...

Laat ik er dan maar van uitgaan dat er een bepaalde aanleg bij geboorte is voor dat 'heldere'.
Als dan je alertheid constant op de proef gesteld  door de harde feiten om je heen, kan dat helderzien en voelen tot last worden.
Je raakt erin getraind de ander in te schatten, los nog van de mogelijk meer spirituele kant van deze 'gave', waarbij je gevoelens van anderen in je eigen lijf kunt gaan ervaren.
Het vervelende is soms dat je dan dingen 'weet' die je niet kunt weten en voordat je er erg in hebt zou je in strijd met de ander hierover kunnen geraken.
Zomaar naast een vreemde zitten en dan zijn/haar uitstraling in je lijf voelen.
Genegenheid en liefde zijn dan een warm gevoel, maar erg akelig is het als de vijandigheid van de ander zomaar je eigen lijf bezoekt.
Een soort 'huidpijn' krijg ik dan.
Wat ik wel geleerd heb, door de jaren heen, is om vooral voorzichtig te zijn met het delen van wat ik 'zie'.
Mensen die van zoiets schrikken hebben dan de neiging je voor schut te zetten en dingen te zeggen als;
je ziet het helemaal verkeerd, het zijn gewoon je eigen frustraties die je projecteert!
En dan later kom ik erachter dan ik het meestal bij het juiste eind had...
De clown uithangen was een vorm van zelfbescherming en later helaas ook drank en drugs. ( tranquillizers)
Vanwege de ellendige gevolgen van dat soort middelen doe ik het nu reeds 6 jaar zonder, maar soms is dat doodvermoeiend en maakt het me verdrietig in momenten dat het mij even niet lukt om me af te sluiten voor iets dat ik op dat moment liever niet ervaren wil.
De laatste tijd begin ik de roes van de drank en de vergetelheid weer erg te missen.
Het geeft een verdrietig gevoel van eenzaamheid.



En mijzelf beschermen zoals ik dat na de drank en drugs deed heeft vaak het gevolg dat ik aan veel niet mee kan doen en mij letterlijk terug moet trekken op een voor anderen onbegrijpelijke reden.



6 opmerkingen:

  1. Al heel mijn leven worstel ik met hetzelfde. Al zullen er natuurlijk wel verschillen zijn.Want we zijn verschillende mensen...

    Ik leer nog maar pas aanvaarden dat ik sommige dingen aanvoel. Ik herken ook dat sommige mensen er nogal lacherig over doen. En van maken dat ik dingen projecteer.Me aankijken als iemand die problemen zoekt. Ik heb leren zwijgen, ben aan het leren om te zwijgen, maar mezelf niet te verloochen.

    Vorige week zei een coach tegen me dat er in mij een paranormaal stuk zit. Zij kaderde het doordat ik als kind me moeten opsplitsen heb,het kind in mij nog aanwezig is.
    En elk kind word word geboren met een spirituele gave.Verliest het echt bij het ouder worden...

    Ik voelde me even kwaad worden toen ze dat zei, maar tegelijkertijd dacht ik van dit is stof om over na te denken.

    Er zijn gelukkig ook mensen die mijn "gevoeligheid" meer en meer beginnen te waarderen. Ik probeert te zoeken hoe ik die gevoeligheid een wending kan geven dat het niet alleen een last is, maar ook een geschenk. Een geschenk dat waarbij ik andere mensen kan helpen.
    Al zullen er weer mensen zijn die dan zeggen dat ik me verheven voel boven de anderen.
    Alleen ik weet dat het niet zo is.
    Integendeel.

    Ik weet hoe pijn het kan doen om te voelen, hoe sterk de eenzaamheid kan zijn.

    Maar als ik nu lees wat je schrijft, dan zeg ik oef Walter. Ik ben niet alleen.
    En hierdoor geef je ruimte aan mensen zoals ik kom gevoelig te mogen zijn.

    Je bent er niet voor niets Walter!
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat mooi om te lezen An, het doet mijn twijfels die ik had om dit stukje te plaatsen, geheel verdwijnen! Dank je An. En met dat stukje bedoel ik natuurlijk 'Helder..voelend/ziend'..

      Verwijderen
  2. veel wist ik al van je maar over dat 'heldere' nog niet
    heel bijzonder moet dat zijn en tegelijkertijd best wel 'vervelend'

    als je je op een andere manier kan beschermen dan met drank of drugs dan zou ik dat doen, begrijpelijk of onbegrijpelijk voor anderen, die hebben daar niks mee te maken
    gewoon je gevoel volgen en zal ook zeker gezonder zijn

    k hoop dat ik je indertijd geen huidpijn bezorgt heb ;-)
    beter is dat je daar niet op antwoordt :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja ik knik je maar even toe want ik vond het mooi om te lezen.Als je zo goed alles aanvoelt moet je soms denk ik wel eens doodmoe worden dunkt me.Sterkte en leer er maar goed mee omgaan.Omgaan met jezelf, weten waar je kracht ligt, die tegelijkertijd vaak ook je zwakte is vind ik niet gemakkelijk.Ik wens je een kalme dag .

    BeantwoordenVerwijderen

walterkas811@gmail.com