Neuropathie, ongevoeligheid in de voeten.
De keuken inlopen op blote voeten...in de voetzool zit geen gevoel meer, daarboven of onder, tis maar hoe je het bekijkt, word je iets gewaar.
Het simpele; 'Ik ben'.
Ja, ik ben..dat wel...maar voel m'n voeten pas als ik ergens pijnlijk in trap.
Voelen in tweede instantie, daar schrikt je systeem van.
Een verlate; Auw!
'Lieve mollige man, ooit slanke...ik hou soms best wel van je
( ik zal trouwens wel moeten want ik ben 24 uur p.d. met je)
...maar je hebt foute trek.
( ik zal trouwens wel moeten want ik ben 24 uur p.d. met je)
...maar je hebt foute trek.
Krielaardappeltjes bakken, midden in de nacht en reeds aan fritessaus denken?
En dan een beeld in mijn op blote gevoelloze lopende voetenhoofd;
En er is geen guru die mij dit verteld heeft...
Leuk doodgaan, leuk door je gewoon over te geven en los te laten.
Weg, gewoon weggaan, overgave met een glimlach.
Ja, zo ging ik 'dood' op de operatie tafel...de narcose deed zijn werk
Een mooie dood om na te vertellen.
Het lijkt me een goed idee om een hier keer 'meer lezen' aan toe te voegen.
Over lijden en doodgaan doe ik niet graag al te lichtzinnig.
Het lijkt me een goed idee om een hier keer 'meer lezen' aan toe te voegen.
Over lijden en doodgaan doe ik niet graag al te lichtzinnig.
Er wordt aan gewerkt...
De dood in de ogen zien, de dood uit wanhoop, de dood uit ziekte, de dood als opgebrande ouderdom...
Dood door eigen schuld?
Een alcoholist die zijn laatste adem lijkt te zullen uitblazen.
Een arts die daar 'hatelijk' over doet.
Iemand die stug doorrookt terwijl de longen nauwelijks nog lucht krijgen.
Dood door eigen schuld?
Iemand die roekeloos is in het verkeer..
Dood door eigen schuld.
We oordelen over anderen en zolang we hen niet begrijpen, veroordelen we.
Totdat..
En dan zie je ( misschien) in, dat alles, ja werkelijk alles..
jou ook zou kunnen overkomen.
Aankijken tegen de dood...
Als je het dan toch belangrijk vindt om je erop voor te bereiden en je niet alleen verliest in formaliteiten voor de nabestaanden, werk dan aan;
Loslaten.
Overgave en je bewust zijn van het Nu waarin je bent.
Loslaten en 'overgeven aan' zijn vooral ook in het nu belangrijk en hebben alles met 'leven' te maken.
Ze zijn geen oefening voor de dood,.
Ze zijn een constante oefening om in vrede en harmonie te zijn.
Over de dood zou ik veel kunnen schrijven, althans hoe ik erover denk, maar dat is nu niet aan de orde..
BeantwoordenVerwijderenIk voel me doodgaan telkens ik lijden zie bij anderen en bij mezelf natuurlijk. En lijden doen we elke dag op een of andere manier.
Dus gaan we elke dag een beetje dood...
Het leven is veel pijnlijker dan de dood op zich. Al is er natuurlijk nog niemand die het komen vertellen is achteraf.
Mijn/het leven heeft me ervoor gezorgd dat ik niet meer bang ben voor de dood.
Al weet ik ook niet als ik er echt voor sta, zal reageren en wat ik zal voelen en denken.
Mijn geloof rond de dood zorgt ervoor dat ik zoals jij schrijft zoveel mogelijk vrede en harmonie nastreef in mijn leven.
Dus lang leve het leven in vrede en harmonie!
Bedankt Ann, voor de uitgebreide reactie. Ik waardeer dat zeer.
VerwijderenZeker een persoonlijke zoals deze.
om te sterven heb ik geen schrik, maar eerder voor de lijdensweg
BeantwoordenVerwijderennatuurlijk blijft het overlijden van iemand die dicht bij je staat heel aangrijpend
maar ik was bij m'n oma toen die overleed en vond dat totaal niet eng, eigenlijk verzachtte het het afscheid en het rouwproces
inderdaad alles kan ons ook overkomen
situaties in je leven kunnen daar toe leiden
Hallo An..het is dan ook best een 'kwetsbaar' onderwerp om over te schrijven...ik zou nooit mensen willen kwetsen die in een 'lijdensproces' zitten...
Verwijderen