Mensen en belevenissen, zo bijzonder.
Maar als het goed is zijn we 'discreet' en daardoor kun je niet altijd delen wat je zou willen delen.
Elkaars kwetsbaarheid, het Zijn die de ander en jij werkelijk zijn en de schoonheid daarvan.
Zó anders dan het uiterlijk vertoon, zoveel mooier, warmer, maar ook..erg kwetsbaar.
Het zou niet zo moeten zijn...maar helaas wordt daar soms de draak mee gestoken.
We zijn kwetsbaar, ook al roepen we vaak;
'Van mij mag iedereen alles weten, ik heb geen geheimen'.
Maar het gaat dan ook helemaal niet over geheimen!
Het gaat over intimiteit en kwetsbaarheid en ook over...helaas;
Uiterlijk vertoon.
BeantwoordenVerwijderen... en dan nu als reactie op bovenstaande een stukje zelfreflectie:
Mijn intimiteit deel ik niet gauw met anderen en ik vind al helemaal niet dat iedereen alles over mij hoeft te weten.
Mijn vrienden zijn op een hand te tellen, daar kies ik voor en bepaal ik graag zelf. Pas bij het gevoel van wezenlijk vertrouwen -helaas kom je dat niet dagelijks tegen en mijn intuïtie heeft mij zelden (of nooit) bedrogen- zou ik mondjesmaat iets 'eigens' kunnen openbaren aan de persoon in kwestie.
Voor mij is het dan ook niet een zaak van 'niet kunnen' maar eerder 'niet willen'.
en in deze positie voel ik me senang...
*