Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.
( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.
zondag
Naakt zijn
Eerst even dit;
Deze tekeningen heb ik gemaakt, jaren geleden toen ik nog realistisch werkte.
Het had er veel mee te maken dat ik als restaurateur dagelijks met de oude technieken bezig was.
Veel later ben ik gaan schilderen vanuit mijn belevingswereld, dingen die ik bij mijzelf 'zag', maar ook dingen die mij bij anderen opvielen....en dat was confronterend met als gevolg dat mensen vaak schrokken van mijn werk.
Niet iedereen kan het aan zichzelf tegen te komen...
Kan ook inderdaad een heftig geworstel worden met het denkbeeldige zelf, vooral als het IK gevoel daardoor een flinke opdonder krijgt!
Tegenwoordig schilder ik eigenlijk alleen nog voor dat 'zelf', mijn Zelf blijkt niet commercieel te zijn.
( Sprak hij met een glimlach.)
Soms valt het niet mee om Niemand meer te zijn.
En met Niemand bedoel ik zeker niet dat ik Niets waard zou zijn. Integendeel.
Maar dat zou een ander uitgebreid bericht kunnen worden...
De maatschappij verwacht dat je "iemand" bent. Niet alleen de maatschappij natuurlijk, maar ook bij mensen onderling zijn meestal de eerste vragen wie ben je en wat doe je.
Misschien dat het bij mannen ( nog steeds?) zwaarder weegt dan bij vrouwen in het algemeen, maar ik kan me zo voorstellen dat die druk zich ook reeds naar vrouwen verplaatst heeft.
Mijn oorspronkelijke beroep had aanzien, vooral omdat ik met hele kostbare schilderijen werkte bij de betere kunsthandel. Schilderijenrestaurateur in Amsterdam met een goede reputatie.
Maar in de privé sector was het een zeer stressvol beroep, niet zoals in musea een jaar de tijd hebben om je werk goed af te leveren. Niks daarvan! Plus dat er extra hoge eisen werden gesteld aan de aard van de restauratie i.v.m. de toonbaarheid voor de commerciële verkoop!
Toen mijn leven werd verstoord door heftige gebeurtenissen was ik niet meer geschikt voor mijn beroep. Een beroep dat concentratie en rust vereist.
De aard van de verstoring monde uit in verslaving en psychische klachten...daar schreef ik reeds stukjes over, hier op mijn weblog.
Het gaat er nu over hoe het werkt om "naakt" te zijn...Dus als men vraagt; "Wie ben je en wat doe je", dan zeg ik tegenwoordig toch maar; "Ik doe wat ik doe en ik ben die ik ben".
En heel misschien als ik in die energiestroom zit; "Ik ben kunstenaar".
Tja, als je leven een grote omslag meemaakt kun je je maar beter aanpassen....en dus wat naakter door het leven gaan?
Labels:
achter de schermen,
Anders,
Bewustzijn,
mijn werk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
jij mag zeker zeggen dat je kunstenaar bent!
BeantwoordenVerwijderenwat een prachtig werk!
k zal toch ook eens moeten nadenken wat ik zou antwoorden als ze zouden vragen wat ik doe
k zal er eens een nachtje over slapen :-)
Helaas ..... ik doe ik wat ik ben en ik ben wat ik doe.
BeantwoordenVerwijderenIndrukwekkend schrijven. Wat is er mis mee om te zeggen dat je kunstenaar bent? Dat ben je toch en meteen ook Walter. Daar wordt Walter toch niet anders van?
BeantwoordenVerwijderenGeen idee waar ik het opgelopen heb..het liefst ben ik zonder etiket! ;-)
VerwijderenIk kan me dit 'naakt zijn' zo goed voorstellen. (indrukwekkende tekening trouwens).
BeantwoordenVerwijderenDat hele maartschappelijk gebeuren + de daarbij behorende druk zijn -en zeker tegenwoordig- gigantisch. Je moet van goede huize komen wil je je daarvan los kunnen (en willen) maken want naam, status en aanzien (geld) zijn toch de grote zogenaamde pijlers. Of zoals jij zegt: je moet iemand ZIJN. (je kunt het beter steunpilaren noemen).
Ikzelf heb altijd mijn eigen koers kunnen varen en dat per definitie gedaan op mijn eigen-wijze. Natuurlijk heb ik mazzel gehad om in een generatie/plaats/tijd te verkeren waar dit allemaal mogelijk was.
De behoefte hebben aan het 'zonder etiket zijn' noem ik eigenlijk heel gezond...
Zal het niet onder stoelen of banken steken..altijd fijn als iemand je begrijpt!
VerwijderenDit was een gelijktijdige verwekking. Op moment dat ik vorige reactie schreef en ik terugkeerde naar mijn mail, had jij net gereageerd op elementaire overdrachten. Kijk: zo gaan die dingen ;-]
BeantwoordenVerwijderenWil niet slijmerig doen, maar tis mooi! ;-)
VerwijderenWeet je dat het me totaal niet meer interesseert met of zonder etiket. Ik hoef daar niet meer over na te denken.
BeantwoordenVerwijderenDat was 40 jaar geleden heel anders. Ik was niemand en wilde iemand zijn. vanaf 1990 werkte ik heel hard om iemand te zijn en nu heb ik dat allemaal gehad
Tis goed geweest.
dag dag
;-)