Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





maandag

Iemand oefent.

Laat ik er geen taal spelletje van maken, maar ik ben inderdaad aan het oefenen om 'niemand' te zijn.
Niemand zijn betekent o.a. niet oordelen en niet van alles moeten vinden van.
Wat zal er van mij over blijven als ik dit daadwerkelijk ga beoefenen? Is het leven dan nog wel interessant, is lezen dan nog wel prettig, tv kijken, eten, wandelen of gewoon samen zijn met mensen of met een enkele vriend of vriendin?
Aan de ene kant beangstigd het mij, aan de andere kant lijkt het wel alsof de deur van mijn gevangenis ontgrendeld wordt!
Niemand meer willen, hoeven of moeten zijn roept natuurlijk ook vragen op.
Maatschappelijk gezien ben ik al heel lang 'niemand' meer en dat kan zo nu en dan weer even confronterend zijn, maar over dat soort niemand zijn wil ik het allang niet meer hebben, dat ligt achter mij.
Het gaat mij nu veel meer om hetgeen ik van mijzelf verwacht en over wat ik denk dat anderen van mij verwachten. 
En dan zegt 'iemand'; 'Wees jij nou maar gewoon jezelf, meer hoeft niet!'
Oké zeg ik dan, makkelijk zat, want ik ben niemand.
De kans dat die ander je antwoord voor zoete koek aanneemt is erg klein.
En dan bedenk ik mij, 'niemand' zijn kan alleen in stilte.

In het leven van alledag word ik nog niet als 'niemand' gezien, geaccepteerd als zijnde 'niemand'.
Dat gebeurt pas als ik mijn 'niemand' zijn mij wezenlijk eigen heb gemaakt.
Dat gebeurt pas als ik al mijn oordelen helemaal weet los te laten..

4 opmerkingen:

  1. Ik ga dus niet meer op het woord in want we begrijpen elkaar neem ik aan.
    Mooi stuk met conclusie. Niet iemand ( sorry hoor maar anders lukt het me niet) zijn kan alleen in stilte. Daar kan ik me dus helemaal in vinden. En dan gaat het voor mij niet om stil op een kussentje te zitten en niets te doen, maar om in stilte de van de geest totaal aanwezig te zijn en te participeren.
    Dat is voor mij ook de oefening. Het enige dat ik geloof ik niet meer doe is het streven na de vervolmaking daarvan, want ik vraag me af of het daarom in mijn leven gaat. Het gaat meer om de weg dan om het uiteindelijke aankomen voor mij dus hè. Happiness is the way.

    Ik zie jouw reactie ook binnenkomen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit hele schrijven is/was gewoon een verkenningstocht naar mijn eigen grenzen, mijn eigen blokkades onderzoeken. Er komen nog 2 stukjes met dit onderwerp en dan laat ik het los. Dat is dan ook de onderliggende behoefte. Loslaten.
      Verder ben ik blij met reacties, in welke vorm dan ook.

      Verwijderen
  2. Mijn brein zegt dat "niemand " zijn het makkelijkst is, "iemand" zijn is véél moeilijker.
    Begrijp je mijn brein.
    En ik moet in alle eerlijkheid toegeven dat sinds ik hier ben komen lezen (bij jouw) mijn brein weer is gaan werken, positief dus :-)
    Ik hou van "breinwerkerij"!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik schrik er van Buuf!, (ik kort je maar even af..) Ja hoor, ik begrijp je brein, want zo verschillend zijn we allemaal niet! We uiten ons soms anders, dat is alles..

      Verwijderen

walterkas811@gmail.com