Niemand schrijft.

Er zijn van die momenten dat ik mij werkelijk 'niemand' voel en dat zijn de gelukkigste momenten.
Eerst maar eens van het alledaagse uitgaan. Ik sta in de rij bij de kassa en als niemand zijnde maak ik mij nergens druk om.
Nog alledaagser, ik sta op en doe wat er nodig is om 'niemand' in leven te houden, niemand te verzorgen en vooral om niemand te zijn. Eigenlijk gaat dat gewoon vanzelf, maar daar durf je als 'iemand' niet op te vertrouwen, stel je voor!
En stel je eens voor dat je in de spiegel kijkt en je ziet...niemand. Niemand zien betekent natuurlijk niet letterlijk niemand zien. Je ziet gewoon de persoon die je altijd al in de spiegel ziet, maar dan kijk je naar de persoon zonder te oordelen.
Een lichaam dat verzorgt moet worden, nou ja..moet? Zelfs niemand is afhankelijk van een lichaam, althans voorlopig. Zolang 'niemand' nog schrijft is een lichaam erg handig, in dit geval linkshandig en met een baard.
De spiegel laat een baard zien...eigenlijk is dat een behoorlijk stuk iemand, maar zonder baard ben je nou ook weer niet gelijk minder iemand, dus houd je de baard maar netjes bij.
Gelukkig hoeft niemand make-up te dragen. De baard is al make-up genoeg!

Om het schrijven aangenaam te houden gooi ik mijn ik, mijn ego maar even in de strijd.
Kijk, daar heb je het al! Ik en ego veroorzaken strijd!
Laat mij maar liever gewoon niemand zijn. Niemand is namelijk alleen maar liefde, alleen maar aanwezigheid zonder oordeel. Je zou het Niemand zijn bijna kunnen zien als je oorspronkelijke staat.
Want niemand haat, niemand doet kwaad, niemand veroordeelt, als niemand heb je namelijk niets te verdedigen, niets om je tegen af te zetten. Of eigenlijk; niemand haat niet, niemand doet geen kwaad en niemand veroordeelt niet..Je ziet, het valt nog niet mee niemand te zijn!

Terug naar ik, naar ego.
Als ik afreken bij de kassa en om mij heen kijk vanuit een niemand zijn is iedereen vriendelijk tegen me.
Eigenlijk logisch, er is namelijk geen spiegel die oordeelt, geen blik van afkeuring of goedkeuring.
Als niemand op je let dan voel je je immers veilig.
Thuis gekomen ga ik verder met het verzorgen van ..niemand. Er is geen oordeel, er is alleen liefde en aandacht.
En als ik (niemand) een boek lees is dat enkel prettig, er is immers niemand die oordeelt.
Tot zover schreef niemand.
En natuurlijk gaat niemand volgende keer verder met schrijven, want over niemand zijn valt nog heel wat te ontdekken!