Het voelt zo volkomen anders als ik weer werkelijk inspiratie heb, zo heel veel anders dan wanneer ik 'vind' dat ik nodig weer eens moet schilderen...
Soms blijft het maanden weg en word ik er akelig van, denk nooit meer te zullen schilderen!
De Christus figuur stond al , hangend aan zijn kruis, maanden aan de kant in mijn atelier.
Hij/het moest namelijk 'mooi' worden..een soort onbewust voornemen.
Totdat ik dacht...wat heb ik te verliezen?
Het grootste gedeelte heb ik weg geschilderd, aan de figuur zelf heb ik niks meer gedaan.
En weer staat hij wachtend aan de kant..
Misschien zeg ik dit keer wel;
Ik ben klaar met je.
Vind m wel heel bijzonder zo, de sfeer, het licht erin, de kleurwerking. :)
BeantwoordenVerwijderenVerbinding van het sterven en de Opstanding, die persoon die door de deur gaat. Ja waarnaartoe? Voor mij kijkt ie wel blij. :)
lieve warme groet Kagib
Tja zo werkt het hè. Ik zie dat je ook met een lamp schildert. Met mijn ogen is het 's avonds bijna ondoenlijk.
BeantwoordenVerwijderen