Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





zaterdag

Totdat iemand ernaar vroeg;

Hieronder 2 werken die aan het ontstaan zijn.
De bovenste moet dringend een tijdje aan de kant.
Aan de kant totdat ik er weer vrij van ben om er in te zien wat ik er nu in begin te zien.
Tot op heden 'ontstond' het spontaan.

Werk in wording.

Werk in wording.

Schilderen is voor mij een vrij 'eenzaam' gebeuren.
Als ik werkelijk weer ècht schilder ben ik inderdaad een met het werk, een vreemd soort eenzaamheid dus. Nog extra eenzaam door dat er geen 'mooie' plaatjes ontstaan.
Ik had een telefoongesprek met een zeer goede vriend van me en meestal praten we over van alles en nog wat maar zelden over mijn werk.
Ooit heeft hij een werk van me gekocht, achteraf gezien eigenlijk gewoon om mij te motiveren.
Hij kan het werkelijk niet aanzien, veel te confronterend...
Ik schilder nooit vanuit de behoefte om te confronteren, shockeren of provoceren. Dingen ontstaan gewoon omdat ze ontstaan! Maar blijkbaar komen mensen iets tegen dat in hun eigen duisternis leeft...
Gek genoeg is het niet mijn duisternis en dat lijkt onlogisch.
Toch is het zo. In ieder geval is het voor mijzelf niet zwaarbeladen!

Laatst zag ik iets over een bevlogen fotografe die op jonge leeftijd haar leven had beëindigd.
Haar manier van werken had iets dat haar tot psychose kon brengen. Ik herken daar wel iets in...mijn werk zuigt me vaak naar 'binnen'.
Toch ben ik op z'n gelukkigst als ik weer volledig in die schilderenergie zit.
Het voelde goed toen die vriend verder vroeg over dat schilderen van me, over het hoe en waarom en wat schilderen met me doet...
Jezelf 'kunstenaar' noemen vind ik wat pretentieus, ik associeer het nog steeds met 'succesvol' moeten zijn. Het is gelijk de reden dat ik daardoor geen kunstenaar ben...Of misschien juist wel als je werk niet gewaardeerd wordt? ( Ik moet nu toch echt even lachen om mijn eigen denkkronkels.)
Er wordt nou eenmaal wel eens gevraagd; En..wat doe jij, wat ben jij?
Ik schilder kunst en ik ben daardoor kunstschilder.
Nee, ik ga gewoon verder met wat ik doe, geen etiketjes meer!



Zelden zet ik het 'mes' in een werk.
Bij deze afbeelding heb ik het gedaan.
De figuur die links stond kwam maar niet uit de verf.