Wezenlijke onzekerheid.

Onzekerheid, op de een of andere manier komen we het allemaal wel eens tegen.
Om niet over anderen te roddelen ;-), neem ik mijzelf maar tot voorbeeld en dat is eigenlijk geen probleem, diep, heel diep van binnen zijn we allen gelijk. Daar waar we niet meer gelijk in zijn heeft te maken met 'misvormingen' van ons wezen die we gedurende ons leven kunnen opdoen.
Onzekerheidsvoorbeeld dus;
Mijn fysieke gewicht is al levenslang een worstelpunt en naarmate ik rijp in leeftijd, rijpt dat lichaam mee.
Het lichaam was te dik geworden en dat gaf 'onzekerheid'.
We kunnen spiritueel kletsen wat we willen, maar het uiterlijk is nou eenmaal ons visite kaartje.
En eerlijk gezegd weerspiegelt zich de zijnstoestand van je innerlijk toch vaak in je uiterlijk. Dan gaat het niet over dat fotomodellen mooi, maar puur over uitstraling.
Zo merk ik zelf dat mijn 'aura' zich in een spiegel dof toont als ik niet goed in mijn vel zit.
Trouwens over dat 'innerlijk' heb ik een bepaalde visie.
De basis van iemands innerlijk kan 'goed' zijn, maar toch af en toe gekleurd raken door gebeurtenissen en gemoedsstemmingen. Toch kom je dan steeds weer terug in die goede basis.
Terug naar dat uiterlijk...
Inmiddels ben ik 6 kilo lichter en kleding past me weer op een manier dat ik kan denken; Dat staat me goed!
En nu komt het rare, ik merk dat mijn onzekerheid nu andere wegen gaat zoeken om zich te doen gelden...
Ik geef hier geen details over. :-)
Wat ik eigenlijk met dit stukje wil zeggen is dat onzekerheid vaak niets te maken heeft met waar het zich in uit.
Naar onzekerheid bij je zelf kan je beter op afstand kijken.
Wat is er werkelijk aan de hand.

En dan ter afsluiting waar ik werkelijk aan dacht toen ik dit schrijven begon.
Er lijkt verschil te zijn in 'onzekerheid'.
De 'maatschappelijke onzekerheid' die te maken heeft met aanzien
of de onzekerheid die wezenseigen is geworden.
Door de mijne te onderzoeken heb ik gemerkt dat er diep in mij en grenzeloos zelfvertrouwen is dat alles lijkt te overleven.
Daar is geen 'onzekerheid' in.
Het voelt bijna als; God is met me, Hij leeft in me.

En nu toch nog maar die resterende paar kilo's eraf!
Ik bedoel, je moet God toch ook een beetje leedvermaak gunnen?
Humor, de mijne is een glimlacher.