Genieten is niet verplicht.

Hoe vaak lukt het ons om werkelijk in het moment te leven?
En hoe ziet dat er eigenlijk uit?
Een beetje anticiperen kan misschien geen kwaad, net als bij het autorijden.
Maar vooruit piekeren heeft geen zin, praktisch vooruit denken is nou eenmaal soms noodzakelijk.
Sommige zaken moet je nou eenmaal voorbereiden.

Het meest verlammende is als een mens zich blijft vastklampen aan een verleden.
Persoonlijk vind ik dat zelfs bij het soort romantische nostalgie.
'Laat het verleden los' (Krishnamurti).
Natuurlijk is een verleden 'loslaten' iets wat je niet zomaar kan doen.
Blijft iets je achtervolgen en verpest het je heden, dan kan je 2 dingen doen.


Of je gaat aan de slag om het een plek te geven of je blijft voor eeuwig zeuren en eronder lijden.

Leven in het moment..en genieten is niet verplicht!
Genieten is niet iets wat je kan doen; "Kom, laat ik eens gaan genieten!'
Maar het kan wel een gevolg zijn van in het moment leven, zoveel mogelijk aanwezig zijn in het Nu.
En je er niet tegen verzetten als dat even niet lukt...maar gewoon voor ogen houden dat toch het nu het enige is dat er werkelijk is.