Met dank aan An. (klik) |
Verzamelaars die niets weg kunnen doen en bijna omkomen in hun eigen rotzooi.
Genoeg voer voor sensatie tv programma's.
En dan zie je dat ze spullen bewaren die nog te vies zijn om aan te raken, nee mij zal dat niet gebeuren!
Maar toch kan ik mij er wel iets bij voorstellen want zelf heb ik een aantal prullaria die ik maar steeds niet kan wegdoen. Dan sta ik ermee in mijn handen en denk, misschien toch ooit weer eens in het zicht zetten?
Ergens heb ik ooit gelezen dat alles een eigen ziel heeft, ook de Blokker prullaria.
Uiteindelijk bestaat alles uit dezelfde kosmische bouwstof.
Vaak geven we iets een gevoelswaarde, sentiment en koppelen we er een symboliek aan.
Als voorbeeld, mijn Beer en Tje..
Iets weg doen wat een grote sentimentele waarde heeft gekregen en daardoor is gaan leven.
Maar het stond weg te rotten en zag er steeds triester uit, wegdoen voelde als het moeten laten inslapen van een geliefd huisdier.
Los moeten laten en wat je erbij voelt, het kan je ook doen beseffen dat je in feite je eigen wereld creëert.
Toch maar weer in ere hersteld.
Met de hark uit de kliko gevist.
Toch maar weer in ere hersteld.
Met de hark uit de kliko gevist.
och zie, die is nog fris :-)
BeantwoordenVerwijderengelukkig mogen de oudjes ook nog even mee doen, Beer z'n oogjes blinken er van
Ze hebben al zoveel overleefd, ......
BeantwoordenVerwijderenJe moet echt heel goed nadenken vooraleer je iets van je verzameling weg wil doen want eens weg, altijd weg en soms kan dat je enorm spijten achteraf...
BeantwoordenVerwijderenahhhhh..... lief!
BeantwoordenVerwijderen