 |
| Een willekeurige schatkist... Vervang 'm maar in gedachten door de jouwe. |
Het lijkt zo voor de hand liggen, maar hoe vaak draven we toch niet even door?
Maar misschien nog erger; Hoe vaak laten we dan maar liever alles voor wat het is.
De energie die je ergens hebt ingestoken wordt dan een onnodige energie-verspilling!
Want ineens heb je er geen zin meer in en maak je jezelf wijs dat het allemaal toch geen zin heeft...
Neem gewoon even rust en wat afstand...maar vergeet niet waar je mee bezig bent.
Wees jezelf trouw, wees trouw aan de kern die je bent, die je in je hebt.
Maar waar heeft dit dan betrekking op?
Over wat gaat dit?
In feite kan dit over alles gaan wat belangrijk voor je is (was?)
Over alles wat je na aan het hart ligt (lag?)
Bij meer lezen zal ik het even wat persoonlijker maken...
Niet als voorbeeld om na te volgen, maar gewoon om het meer invoelbaar te maken.
Lees het gerust, maar laat het daarna weer los.
Helemaal terug naar jezelf!
De directe aanleiding voor dit stukje was..
Mijn 2e ontmoeting met Karel, schrijver van het boek; Tijd voor de Sleutel.
En wat deed dit met mij?
Achteraf was ik 'gesloopt', want juist zijn boek heeft mij in de kern geraakt en hij, als persoon, was weer even de kolen op het vuur dat weer brandstof nodig had.
Als je je afvraagt, maar wat deed hij dan?
Hij deed in feite niks, behalve echt aanwezig zijn.
Elkaar motiveren, dat is wat we nodig hebben om ons vuur weer te doen opladen.
De avond na zijn bezoek wilde ik erover gaan schrijven...
maar ik leek uitgeput en viel in een lange diepe slaap.
Hierna bleek ik inderdaad weer 'wakker' te zijn, want echt Wakker zijn doet wonderen.
Persoonlijker dan dit hoef ik niet te worden.
De essentie zit erin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com