Alleen en alweer bloggen in de nacht.

Nacht...

 Zo af en toe denk ik, zijn er meer bloggers die alleen leven?

Ik ga het beter maar niet vragen want sommige dingen liggen nou eenmaal gevoelig.

Vandaag had ik veel ongelukjes en dan moet je het in je eentje oplossen!

En me dan in bochten moeten wringen terwijl ik evenwichtsstoornis heb?

Nee, dat valt dan niet mee, of erger nog..dan val je alweer!

Bloggen in de nacht en dan schaamteloos uit m'n nek lullen...

Het gaat er hier belazerd aan toe...het enige wat ik doe is....

voor de tv hangen! Gelukkig heb ik geen netflix of zo..

Door creatief te zappen is er genoeg te zien...

In die zin heb ik veel plezier van mijn nieuwe Samsung.

Maar stel dat ik weer of nog steeds een partner had, zou ik me dan beter voelen?

Het idee dat er nu iemand de kamer inkomt die me zegt; Blijf toch niet steeds op, kom eens naar bed!

Bloggen in de nacht en weten dat niemand dit leest...wat een vrijheid!

Maar ook; wat een eenzaamheid....

Kan zelfs mijn moeder niet even bellen om erover te praten.

'Ma, ik ben zo vreselijk eenzaam geworden!'

Maar ik moet echt stoppen met bloggen...anders vertel ik dingen die niet meer goed voelen.

Eigenlijk is niemand zo open!

verwijderd

Wie ik ooit was kun je nog lezen op mijn Spijkerbedblog.... 12 jaar geleden...

Tja, zo is het leven...