Prachtig om weer eens verleid te worden door een mede blogger.
Want soms is een stimulans gewoon even nodig, zeker voor
een onderwerp waar weinigen op wachten!
Het Ik en het Ego...
Kan je dat eigenlijk wel scheiden en vooral...
is dat wel nodig?
Zelf ervaar ik (ik?) daar niet echt een scheiding in...
Ja, je kan inderdaad een verhard Ego hebben...
Dat kan tegen je werken, maar het ego op zich?
Daar is niks mis mee...Nuchter gezien is het iets
dat je tijdens je leven hebt opgebouwd.
Het Ik is slechts de drager..je bent ermee geboren.
Als je het Ik ervaart begin je te huilen...vlak na de geboorte.
Daarna wordt je Egootje opgebouwd, steen voor steen.
Bijna als een torentje waar je IK in gaat wonen...
En dat kan uit de hand lopen...
Dan kan je inderdaad een gevangene worden van dat ego-torentje.
Moet je dat Ego dan werkelijk gaan afbreken of kan je
het beter één laten worden met dat IK.
Pas dan kun je ervaren;
Ik ben, dus ik besta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com