Even een flinke stap terug...
Chantal......
Laat ik daar eens uitgebreid over schrijven...dacht ik.
Maar het blijkt moeilijker te zijn dan ik dacht.
Als je ouder wordt kan het ineens behoorlijk eenzaam gaan voelen, ook al ben/was je een sociaal persoon.
Je gezondheid kan achteruit gaan, op welke manier dan ook.
Zelf ben ik gezegend met een aantal talenten en een sterke fysieke gezondheid.
Maar mijn geest is zeer wispelturig en kan van het ene in het andere schieten.
Vandaag las ik bij Fotorantje (klik) dat haar 'zussie 'is overleden.
Jaren gleden hebben ze mij bezocht en hebben we er een leuk dagje Gouda
van gemaakt...Ik ben er werkelijk stil van. Zo een prachtige en lieve vrouw
was het.
Terug naar het schrijven van nu.
Maar ik merk dat dit me nu even niet lukt.
Alleenstaand en dus vaak alleen gaand.
Zal hier zeker verder over schrijven, want dit onderwerp
verdient aandacht.
Aandacht aan iedereen.
Ps, Spijkerbed gaat door, maar dan net even anders! (klik)
heel mooi Walter
BeantwoordenVerwijderenik herinner het me nog zo goed
het bankje langs de laan, je tuintje,...
Inderdaad An....
VerwijderenHa Walter,
BeantwoordenVerwijderendat is dan wel even schrikken
zeker als je Chantal hebt gekend
mooie herinneringen komen boven
aan dit fijn blog gezelschap.
An zal haar gaan missen
als zus en vriendin.
sterkte Walter!
groetjes Christiene