Alles blijkt te zijn opgeslagen!

 De oude koeien laat ik in mijn eigen sloot...

Hier haal ik ze er niet meer uit.

Maar wat blijkt, alles zit nog in mijn hoofd!

Al die boekenwijsheid die ik in mijn bezit had is ( gestolen) verdwenen.

Althans de boekvorm. 😏

Juist door het mediteren weer uit de kast te halen kom ik erachter

wat er nog steeds in mij leeft. Mijn spirituele kennis, die altijd

al verbonden was met mijn aardse zijn...Het is er nog steeds

en blijkt in alle stilte te zijn gegroeid...

Wonderlijk of.. misschien juist niet!

Het scheelt waarschijnlijk dat ik nooit een zwever ben geworden.

Maar welk inzicht heeft dat meditatie weekend mij dan gegeven?

Vertrouwen leren hebben in dat wat belangrijk is, toch wel komt.

Mits je het de rust en de ruimte geeft...

Dat slopende denken dat ons wijsmaakt dat het nodig is

om tot iets te komen... ja want zo zijn we opgevoed.

Dus ik plan niks meer tegenwoordig?

Ja hoor, want het 'denken' is er niet voor niets.

Echter, het gaat pas zijn werk doen als we het los durven laten...

In alle vrijheid gaat het dan zijn werk doen!

En toch zullen we merken ( we zijn immers gewoontedieren)

dat we regelmatig die geest moeten ontdoen van die gewoonte ballast die het weer dreigt te verzamelen.

Ach, laten we het toch maar gewoon Mediteren noemen.

Waarom niet eigenlijk?

💙

🙆