1. De kritische waakzaamheid.
Kritische waakzaamheid houdt verband met alles wat onze voeling met het wezen en de integratie hiermee in de weg staat, maar ook met alles wat de articulatie vanuit het wezen belemmert.
Kritisch waakzaam zijn is een 'bewust worden'. Maar dit is meer dan een intellectueel, objectiverend opmerken en waarnemen. Het is een bewust worden in eenheid, een ineen worden.
Alleen als zodanig maakt het vernieuwende krachten vrij.
Kritisch bewust worden vanuit de eenheid is niet objectiverend een contrast waarnemen tegen de achtergrond van een voorgesteld ideaalbeeld. Het is een vanuit de eenheid opmerken van dat waarin men als subject 'er in' of 'er naast' staat, d.w.z. of men in harmonie is met zijn wezensopdracht of niet.
Het fijne gevoel voor dit besef groeit, naarmate wat echt is ons trof en wij ons daaraan onderwierpen in een bindend besluit. ( Wat echt is, is dus wat overeenstemt met de eis van het wezen om op een zeer speciale wijze present te zijn.)
De scheppend vernieuwende kracht van het kritisch waakzaam zijn groeit eerder uit een inéénwordend lijfelijk bewustzijn dan uit objectiverende voorstellingen over wat met het doel en de juiste houding al of niet in harmonie is.
Daarom begint de verandering nooit alleen al bij de voorstelling van de juiste houding, maar pas daar waar deze als noodzakelijke instelling, in eenheid ervaren wordt.
(Wordt vervolgd..) Dürckheim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com