...zomaar het boek opengeslagen, las ik het volgende;
Behalve de gewone wisselwerking
tussen de mensen door taal en handeling, is er nog een heel ander soort wederzijdse beïnvloeding.
Dat is die door middel van het ritme en de oerkracht, die door alle mensen en door de hele natuur stroomt.
Daardoor is ieder ding op zichzelf met alle andere in de grond en wezenlijk verbonden.
Is nu iemand, die zich verder van de werking van de oerkracht af bevindt, naast een ander, die meer in harmonie is met het oorspronkelijke bestel, dat wordt het ritme van de oerkracht zeker van deze op de ander overgebracht.
De een oefent, zonder het te weten, een goede invloed op de ander uit.
Zomaar, bij toeval opengeslagen en hier geciteerd...het deed me wel wat en was eigenlijk zeer toepasselijk voor dat moment. Ik heb er een bladwijzer tussen gelegd voor het eventueel te citeren, volgende stukje...
Blz. 263 Hara, Het dragende midden van de mens.
Ja vast en zeker, maar als je niet zo sterk in je schoenen staat, kan het andersom ook volgens mij.
BeantwoordenVerwijderenDus vermijden of juist aangaan...
Mens ken uzelf ;-)
Het zou mooi zijn als het laatste altijd van toepassing was. Dat impliceert een sterke persoonlijkheid en verbondenheid met de oerkracht.
Ik ben ervan overtuigd dat Durckeim het daar in de context misschien ook wel over heeft.