Het rad van verandering. (10.)

Vervolg van;
..Deze zin die in ieder mens in aanleg aanwezig is, moet dan verder worden geoefend en kritisch wakker in stand gehouden.....

Hoe eindeloos gecompliceerd en verschillend de verschijningsvormen en bedreigingen van het juiste Midden ook mogen zijn, de roep en aandrang vanuit het Midden zwijgt nooit en is voor wie bereid is in gehoorzaamheid te luisteren, onophoudelijk te vernemen.
Hij is hoorbaar in een toestand van angst of gekwetstheid, van verlegenheid of onmatigheid, voortkomend uit ons ik onder de druk der omstandigheden, maar ook even goed vroeg of laat als de waarschuwende stem van ons geweten, en wel in iedere vorm van zich  geven en gedragen waarin de mens voorbijgaat aan de opdracht van zijn wezen.

Parallel met het verkeerde of ontbrekende zwaartepunt loopt een neiging tot overspanning, en een zich laten gaan, om dit te compenseren. 
Uit de overspanning blijkt, dat de aandacht voor het veilig stellen van zijn 'positie', - die de mens, gevangen in zijn ik, nooit loslaat -, de overhand heeft.
Iedere overspanning en verkramping betekent van de Persoon uit gezien gebrek aan vertrouwen.
Overspanning niet alleen technisch, maar ook in het persoonlijk vlak ongedaan maken, betekent 'zich in vertrouwen overgeven'.
Iedere overspanning gaat dan ook  altijd gepaard met een oppervlakkige, al te hoog ingestelde ademhaling. Dit duidt op zichzelf al op een vastzitten in het ik en het ontbreken van die gelatenheid, welke  de mens eigen is die door zijn verankering in het juiste Midden in voeling met het Zijn heeft.

Wordt vervolgd... en tevens slot van het hoofdstuk; Het rad van verandering.