Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





zaterdag

Stukje uit; Het groene gezicht.

De stukjes die ik hier zo nu en dan plaats gaan meer om de sfeer dan over de werkelijke inhoud van het boek.
Een boek als dit kun je het best zelf lezen.
Mystiek en diepgang in dit boek zijn persoonlijke ervaringen van de lezer, al naar gelang het boek je raakt.


Het Groene gezicht.
Gustav Meyrink.

...Hij keerde zich om naar het draaiende boekenrek dat haast hem stond. "Alleen maar banden op goudsnee?". Hoofdschuddend spelde hij de wonderlijke, absoluut niet bij de rest van de omgeving passende rugtitels: Leidinger, G.,Geschiedenis van de academische zangvereniging Bonn; Aken, Fr., Schets van de leer van Tempus en modus in het Grieks; Negenoog, K.B., De genezing van aambeien in de klassieke oudheid.
"Politiek schijnt hier goddank niet vertegenwoordigd te zijn"- en hij nam: Aalke Pott, Over de toenemende populariteit van levertraan,deel 3, en bladerde er in.
De miserabele druk en het slechte papier vormden een schril contrast met de kostbare band. "Zou ik mij vergist hebben? Gaat het misschien helemaal niet om een hymne op ranzige olie?"  De vreemdeling sloeg de eerste bladzijde op en las geamuseerd;


Sodom- en Gommorrabibliotheek
Een verzameling voor verstokte vrijgezellen 
Jubileumuitgave
Bekentenissen van een verdorven schoolmeisje
Vervolg op het beroemde werk; De purperslak

"Je zou waarachtig denken De grondslagen van de twintigste eeuw voor je te hebben: van buiten de droge geleerdheid en van binnen de roep om geld of vrouwen", gniffelde hij vergenoegd en lachte vervolgens hardop.
Zenuwachtig sprong een van de twee welgedane handelsmagnaten op van zijn kijkkast ( de andere, de Nederlander, liet zich niet storen), mompelde verlegen iets over 'prachtige stadsgezichten' en wilde zich snel verwijderen, terwijl hij alle moeite deed om zijn gezicht, dat door het ondergane optische genot een min of meer wazige, varkensachtige uitstraling had gekregen, weer het gebruikelijke stempel te geven van de rechtvaardige koopman met strenge, onkreukbare levensopvattingen.
Maar op dit moment veroorloofde de satanische verzoeker van alle eenvoudigen van geest zich een hoogst onbetamelijke grap, in de vorm van een boosaardig toeval, dat echter ongetwijfeld de bedoeling had de ziel van de brave burgerman niet langer in het onzekere te laten omtrent de wufte omgeving waarin hij zich bevond.
Door een al te haastige, wapperende beweging bij het aantrekken van zijn jas, had de koopman met zijn mouw de slinger van de grote hangklok in beweging gezet, waardoor onmiddellijk een met knusse familietafereeltjes beschilderde klep naar beneden viel. In plaats van de verwachten koekoek verscheen er echter het wassen hoofd als mede het schaars geklede bovenlijf van een buitengewoon brutaal kijkend vrouwspersoon, die bij de plechtige klokslag van twaalf uur met hese stem begon te zingen:

Tafeltje zagen
zonder te vragen,
frank en vrij
schaven wij,
fijn en glad
wordt het blad.....
....... 


Tot zover een citaat uit; Het groene gezicht van Gustav Meyrink
blz, 13, 14 en 15.
Wat mijzelf in de geest kwam bij dit boek als geheel
waren heel vaak de werken van James Ensor. (klik) 






De tijdgeest van Ensor en Meyrink is duidelijk in hun werk te herkennen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

walterkas811@gmail.com