Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





vrijdag

Het hoe en waarom.

 ( Dit item wordt zeer regelmatig bijgewerkt!)

Eigenlijk een zijsprong op dit tweede weblog?
Eigenlijk juist niet als ik naar de titel van dit blog kijk.
Werkwijze.
Mijn werk en de wijze waarop het ontstaan is.
Tevens wordt het een soort presentatie/werkgeschiedenis map.

Het waarom van dit nieuwe item is simpel.
Ik ga met iets 'nieuws' beginnen.
Let wel, voor mij houdt het woord 'beginnen' geen belofte in, noch aan mijzelf, noch aan de ander.
Een levensplanner ben ik niet, ik leef met het leven mee en doe iets of doe niets met hetgeen het mij aanbied.
Of dit een goede of slechte levenshouding is vind ik inmiddels niet belangrijk meer, het is leven vanuit een persoonlijke visie, een persoonlijk gevoel  en ontstaan vanuit een persoonlijke levensgeschiedenis.
Dat is wat het is.

Het hoe?
Mijn werkgeschiedenis beknopt weergegeven en dito geïllustreerd, dat wordt het 'hoe' het op dit blog terecht gaat komen.
Verder ga ik het labellen als 'foto-archief' en als 'presentatie'. Van het laatste woord houd ik niet zo, maar je moet wat, zal ik maar zeggen. Het beestje moet een naam hebben.

Oké, de inleiding tot deze 'presentatie';
Van vader op zoon in het beroep van schilderijenrestaurateur terecht gekomen.
Jaren gewerkt in dit beroep bij 2 bekende kunsthandelaren in Amsterdam op het Rokin.
Door persoonlijke omstandigheden en door het feit dat ik meer geschikt bleek om zelf te creëren vastgelopen in dit beroep.
Daarna min of meer verder gegaan als....'Kunstemaker'.
Bewust noem ik het geen 'kunstenaar', dat werd van huis uit als pretentieus gezien!
( Mijn vader was een zéér bekwaam restaurateur.)

Presentatie/werkgeschiedenis, het wordt een hele klus om dit hier neer te gaan zetten.
Maar laat ik vooral zorgen dat ik dat leuk vind en graag doe!

Te beginnen met 2 afbeeldingen van mijn werk.
Mijn 'toen' ( geschilderd vanuit de vakbekwaamheid als restaurateur, en mijn Nu.
Ik zal dat dan maar mijn 'kunstemakersschap' noemen.


 Geschilderd door mij vanuit de vakbekwaamheid die ik nodig had voor mijn werk als restaurateur.




  Één van mijn meest recente werken, geschilderd na een zeer lang proces van 'vrijmaking' van mijn oude 'kundigheid'.

Vervolg van deze 'presentatie' zal zich bevinden onder het regeltje; 
'meer lezen'.
En wel als een 'wordt vervolgd.



Bij deze het wordt vervolgd stuk.
Een pril begin!


Te beginnen met mijn strijd tot 'vrijmaking' uitgebeeld via dit werk.
Nee, mooi is het niet, maar daar ging het juist om!
Weg met mooi, weg met 'goed', schilderen wilde ik.
Schilderen vanuit mijn hart!

Hieronder twee voorbeelden hoe ik opnieuw begon als een 'kleuter' te schilderen.
In een soort 'kwade bui' pakte ik bij een vriendin de kleuterschoolverf ( plakkaatverf) en begon als een weerbarstig kind te 'verven'.
Een begin van een lang en soms frustrerend proces!






En dat het schokkende proces van 'vrijwording'...
Schokkend, vooral voor anderen die er dingen in zagen die op geen enkele manier die bedoeling hadden!


Drie zeer duidelijke voorbeelden!



In deze tijden van blijkbaar sexuele verwarring zagen veel mensen hier dingen in die met pedofilie te maken hadden.
Hoe frustrerend was het mij dan 'te moeten' verdedigen en te vertellen dat het hier om heel andere zaken ging!




Bij deze 'laatste' is het wellicht wat duidelijker te zien.
Het ging om het vrijmaken van het eigen kind in mij!
Het kind dat ik van oorsprong ben weer leren liefhebben en de vrijheid  schenken te zijn die hij wezenlijk is.


En natuurlijk werd door 'anderen' het meeste van mijn werk als zijnde 'sexueel' en homo-erotisch beschouwd..
De symboliek van de fallus als schepper van nieuw leven...nee, daar dachten de meeste niet aan.
En al die naakte mannen dan?
Dat was niet meer of minder dan 'de mens' die zich blootgeeft.
Met nadruk zeg ik 'de mens' en niet specifiek 'ik'.
Van huis uit ben ik begenadigd met een vorm van helder waarnemen.
Ook als het over anderen gaat, ook hun strijd en frustratie zit in mijn werk.
Het duidelijkst kwam dat tot uiting bij mensen die mijn werk erg therapeutisch, onplezierig of shockerend vonden.
Moet ik hier nog uitleggen waar dat door kwam???


Bovenstaand werkje was, in mijn herinnering, de eerste, bijna boze, kinderschildering.
De penselen waren kwasten, spul van 6 voor 2 gulden, of zoiets.
De verf was een restant plakkaat, bijna opgedroogd zelfs.
Maar wat voelde ik mij heerlijk en bevrijd toen ik hiermee bezig was.
Een bevriend kunstenares die dit proces gadesloeg was, tot mijn verbazing, zeer verrukt over het resultaat!
Eerst dacht ik nog dat ze me in het ootje nam, achteraf bleek ze feilloos door te hebben wat er gaande was.
Even een sprong naar ander werk;



Veel later ontstaan in, wat je kunt noemen, een doorgeef moment.
Automatisch, zo voelde het, kwam dit werk tot stand.
Mijn hand leek geleid...
Anders dan in zeer geïnspireerd bezig zijn.
Daarover later misschien meer, het zijn unieke momenten die weinig voor komen.


 Spiritualiteit in mijn werk?
In ieder geval nooit met 'voorbedachte rade'.
Er ontstonden dingen zoals bovenstaande, vol met symboliek, vol met chakra betekenissen.
Achteraf gezien dan. Gaan uitleggen wat je hier mogelijk kunt uithalen ga ik niet, maar dingen als cirkels en driehoeken, pijlen en licht zijn duidelijke verwijzingen.
Het 'witte' oog zou regelmatig gaan verschijnen op mijn werk.
Vooral in gezichten vinden veel mensen het 'eng'.
Het naar binnen schouwend oog, tja voor sommigen kan dat heel bedreigend zijn.
Voor mij was het echter noodzakelijk, ik was er aan toe te gaan 'zien'.
Te gaan 'Zien' en dat zien een rol in mijn leven te gaan geven.



 Tussendoor was er af en toe de noodzaak tot 'mooie' plaatjes.
Deed ik dat nog voor mezelf of was ik nog stilletjes bezig te 'bewijzen' dat ik het ook echt wel kon?



 Ik zou het niet meer weten.
Wel weet ik dat ik er zo nu en dan nog best plezier in had.
We tekenden destijds met een zelf gevormd groepje liefhebbers...


Maar logischerwijs voelde het voor mij steeds als 'net niet goed genoeg'.
Daar over later meer.
Wat vond ik dan wel 'goed' en waardoor?


Deze  knipogende yogafanaat die innerlijk schouwt, hij 'flubbert' een beetje maar ik blijf hem/het graag mogen.



Wat deze types mij ooit te vertellen hadden, het intrigeert mij nog steeds!
Technisch gesproken zie ik dat ik bij beiden 'lekker' geschilderd heb.

De laatste tijd heeft de fotografie een groot deel van mijn schilderbehoefte overgenomen. 
Toch merk ik dat er steeds meer een vorm van 'integratie' op de loer ligt.
Deze foto hieronder is een cynisch voorbeeld misschien?
(@)






 Het schilderij op zich is een typisch voorbeeld van 'niet af'.
Eigenlijk verbeeld het niet meer of minder dan het innerlijk schouwen waarbij het hart de mond is.
Innerlijk schouwen...inderdaad nooit 'af'!
De kleine 'ladder' naar het innerlijk wordt altijd wel weer ergens door beklommen.

En dan eigen foto's die mij inspireerden....
Ik heb er nog weinig mee gedaan.
Hij zit in 'het vat' zoals dat heet.







Alhoewel....één werk is vanuit de bovenstaande gedachte ontstaan, maar ook dat is nooit tot 'af' verklaard.







Realistisch tekenen/schilderen.



En wat betreft het tekenen van dit soort landschappen, daar gingen we echt voor zitten.
Meestal waren we dan met 3 of 4 mensen.
In mijn eentje heb ik die ambitie al lang niet meer en vergeet soms werkelijk dat ik het 'kon'!
Dat is ook tegelijk de reden dat ik af en toe weer eens model moet tekenen..
Meestal vraag ik hier iemand in mijn eigen atelier te poseren.
De anatomie van de menselijke figuur moet je bijhouden anders ga je het gemis aan routine daarin bij abstract werk terug zien!

Verder is er iets gaande, daarover later meer...

  



Wordt vervolgd dus...

Het naar beneden scrollen wordt zelfs voor mij wat vermoeiend.
De hoogste tijd voor een deel 2 dus.
Binnenkort.

4 opmerkingen:

  1. Succes met het nieuwe Walter.
    Je hebt nog zoveel mooie werken, die je mag laten zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is hier al zo mooi
    en het ziet eruit dat het nog veel mooier wordt!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. zo totaal verschillend
    en natuurlijk vind ik niet alles even mooi ;-)
    kunstig, dat wel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wees gerust An, het gaat af en toe nog veel 'lelijker' worden!
    Lang leve het 'niet mooi' hoeven zijn!
    (BIG SMILE)

    BeantwoordenVerwijderen

walterkas811@gmail.com