Na lang ( relatief) wachten werd ons de deur geopend door deze monnik.
Nooit eerder zag ik zo een transparant mens...
Wat had ik hem ontzettend graag op de foto gezet, natuurlijk met de intentie zijn bijzondere uitstraling te vereeuwigen.
Natuurlijk heb ik dat niet gevraagd, stel je voor!
Thuis gekomen bleek hij er toch toevallig op te staan.
Sommige dingen zijn voorbestemd te gebeuren, blijkbaar.
Thuis gekomen bleek hij er toch toevallig op te staan.
Sommige dingen zijn voorbestemd te gebeuren, blijkbaar.
Zijn serene gewaad drapeerde zich om een schijnbaar 'niets'...
Hij was blij met ons bezoek en deelde graag de Stilte van de spiritualiteit die hier in dit klooster aanwezig was.
Spiritueel, het verbaasde T. en mij dat deze monnik dit woord zo 'onbeladen' wist te brengen.
Het kwam duidelijk rechtstreeks en onbezoedeld uit zijn hart.
Benijdenswaardig mooi was de man, zoals in een droom.
Wakker-zijn in die ik ben past toch beter bij mij.
Daar besefte ik meer dan ooit dat 'god' werkelijk niet meer is dan 'Stilte'.
Maar dan wel een stilte die alles zegt...
Bijna theatrale schoonheid...bijna?
Overweldigend op een subtiele manier.
Toch best bijzonder dat ik dit ook in mijn 'huis' kan vinden.
Mooi, erg mooi...benijdenswaardig hoeft het niet te zijn.
Uiteindelijk had ik er niks zullen ervaren als het niet besloten lag in mijn eigen hart
en herkenbaar was via mijn eigen geest.
Goed dit te kunnen lezen.
BeantwoordenVerwijderen