Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





zondag

Geen verantwoordelijkheid.



Laat ik beginnen te zeggen dat ik geen enkele verantwoordelijkheid kan nemen voor hetgeen er gebeurd is, laat staan voor hoe ik het beschrijven ga.
Maar laat ik mijn schrijven beginnen waar het begon..
We kwamen thuis van een prachtige wandeling en Hij dook meteen de keuken in, ik mijn bed en het script in en was bloednerveus. Noem het een voorgevoel voor wat de thee avond mij zou gaan brengen.
Tagliatelle met verse spinazie, Danisch blue en nog van alles. Bizar lekker en lichtelijk slaapverwekkend daarna.

Het was alweer half 10 in de avond toen de thee ter sprake kwam.
'Afmaken waarmee je begonnen bent, maar dan onder begeleiding'. Ik was er niet gerust op.
Zowel Hij als ik waren verdacht stil tijdens het trekken van de thee en natuurlijk weer alleen met kaarslicht! Zou dat een voorwaarde zijn voor mystiek?
Bij mij werd die stilte veroorzaakt door spanning en bij Hem door ontspanning.
Hoe kan het ook anders als je met de allerhoogste thee gaat drinken. Dit leg ik later even uit, tenzij ik het vergeet.
Poespoes kwam op mijn schoot liggen en vond mijn gezwachtelde verzwikte enkel daar waarschijnlijk een goed alibi voor. Die zelfde enkel zorgde er ook voor dat ik niet in paniek kon opstaan en wegrennen.
Ik deed overigens wel een pijnlijke poging.
Rond 10 uur, ook wel 22:00 uur genoemd hadden we beiden twee bekers achter de kiezen, de mijne verzetten zich bij iedere slok, een soort spirituele 'kiespijn' van iemand die niet 'kiezen' durfde.
Hij deed het voor mij.
'Waar ben je en wat doe je?'
Ik hoorde zijn stem in de verte terwijl ik naast mijn stervende ouders stond.
'Mijn vader is stervende, laat me even..'
Hij gebood mij door te praten over wat ik beleefde en waar ik was en wat ik erbij voelde..
'Hij'...verdomme Hij leek God wel!
Golven van machteloosheid en verdriet sidderde van lichaam naar lichaam, mijn lichaam, mijn vaders lichaam, geel als saffraan vanwege lever gal en nier falen.
'Ik vergeef je vader, ik vergeef je, je wist niet beter!' Vader wende zijn hoofd af en leek uit pijn en verdriet zich een weg naar de dood te snauwen.
'Je bent nu hier, het is nu en ik ben bij je'. Het was Zijn stem.
Mijn blind geworden moeder reed de ziekenzaal van mijn vader binnen, haar benen reeds geamputeerd, haar stem zwak en verward.
Haar rolstoel verspreidde zwart licht, gitzwart licht....
'Hou je hoofd erbij, het is niet wat het lijkt, je bent hier'.
Zijn stem hield mij in het hier en nu en door alles heen zag ik Zijn vage gestalte, verlicht blauw..
Huilend stortte ik mij in Zijn schoot en noemde Hem mijn Vader.

Koude washandjes doen wonderen en toen ik Hem geschrokken aankeek, was mijn eerste en impulsieve vraag; 'Heb jij geen thee gedronken dan?'
Ja dat had Hij en juist daarom had Hij alles gezien waar ik doorheen ging.
Leeg en doodmoe ging ik mijn bed in. Maar dat pas na een serie nog heftigere ervaringen waarbij mijn verzwikte enkel mij letterlijke vluchtpogingen verhinderde.
Nee, klaar was ik er nog lang niet mee en snakkend naar een herkenbare werkelijkheid viel ik als een blok in slaap.

4 opmerkingen:

  1. Goh Walter, dit is je achtergrond mbt je ouders? Heftig. xxx

    Dank voor t delen. lieve warme groet Kagib. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Kagib, om bepaalde gebeurtenissen op een blog te kunnen zetten heb ik ze in een verhaalvorm gegoten,laten we het er dus maar op houden dat het een verhaal is. Dat maakt t schrijven makkelijker voor me. Begrijp je?

      Verwijderen
  2. Helemaal goed Walter.
    Blijf in ieder geval geboeid dit levensverhaal volgen. :)))
    Wat gaat Hij nu weer doen, Hij zit vol verrassingen. ;-)

    lieve warme groet Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De roman die ik ooit heb geschreven noemde ik autobiografisch GETINT. Je kunt dan alle kanten op.

    Wat is waar in deze waan of werkelijkheid.
    Dat doet er niet toe maar door mij volgaarne gelezen!

    BeantwoordenVerwijderen

walterkas811@gmail.com