Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





woensdag

Hoe mooi die 'spirituele werkelijkheid' is.





Dat is misschien juist wel wat een mens los moet laten als hij meent, tracht en probeert een 'spiritueel' leven te leiden.
De gedachte dat het mooi moet of zal zijn...
'Het leven is lijden'...maar het lijden is vooral lijden omdat we ons er tegen verzetten!
Lijden en geluk zijn niets anders dan bewegingen die elkaar in evenwicht dienen te houden, maar juist die verheerlijking van het geluk doet ons in feite lijden.
Lijden wordt pas echt negatief als we het gaan zien als verlies van geluk en geluk gaat benauwen als we het gevoel en de herinnering van lijden krampachtig weg willen drukken.
Het gelukkig 'moeten' zijn!

Is er  eigenlijk wel een spirituele werkelijkheid of is die werkelijkheid niet meer of minder dan het ervaren van het geheel en van het leren loslaten van waardeoordelen die met 'veroordeling' te maken hebben?
Want hoe bedrogen kom je uit als je denkt dat een 'spiritueel' leven op zich verlichting brengt?
Natuurlijk kun je er voor kiezen om in een eigen gecreëerde wereld van illusie te gaan leven, de onschendbaarheid van hen die boven alles staan....(?)
Als het je gegeven is..ja dat schijnt te kunnen.
'Ik ben er wel, maar ook weer niet'....of sterker nog;
Ik ben niet, er is geen Ik.

We zijn echter onderdeel van een geheel en als zodanig zou je een spiritueel leven ook kunnen zien als een leven dat vanuit een eigen heelwordingsproces ook een niet ziekmakend onderdeel van dat grote geheel is, dat Grote lichaam wat we samen zijn.
Niet ziekmakend en als het een beetje meezit, zelfs een onderdeel van de genezing van dat Grote lichaam.
En dan is die spirituele werkelijkheid niet meer of minder dan een Zijn in balans.
Er is geluk, er is lijden, maar dan gezien als één geheel.
Een actieve acceptatie van dat wat is.


Onder 'meer lezen' licht ik nog iets van mijn eigen weg hierin toe.





Vooral de laatste jaren, de jaren van mijn lichamelijke genezing, ben ik mij gaan richten op de alledaagse kant van de spiritualiteit, het leren leven van eigen leven en vanuit die ik persoonlijk ben,  maar dan vanuit een spirituele hoek benaderd.
Hoe anders is mijn visie geworden dan daarvoor?
De zweverigheid van toen is volkomen verdwenen, maar daarvoor in de plaats is er nu een vorm van nuchterheid gekomen die alles behalve onverschillig is.
Een soort verstilde toeschouwer ( ik zit nog in dat proces) die 'verwerkt' wat binnen mijn eigen Zijn toepasselijk is en mijn rol 'versterkt' als wie ik werkelijk ben en niet zoals ik zou moeten zijn, ook niet via al die vrijmakende spirituele regels.
Soms een eenzaam gebeuren, of eigenlijk meer een erg stil gebeuren want de 'eenzaamheid' die ik hierdoor kan voelen heeft niets meer te maken met 'geïsoleerdheid', maar meer met een beleven van Al-Een zijn.
Bepaald nog geen gemeengoed in deze snel veranderende maatschappij.
Toch heb ik er vertrouwen in en zie daardoor, zowel in mijzelf als in de maatschappij tekenen van heelwording op een manier die niet in woorden te vatten is.


6 opmerkingen:

  1. Mooi Walter, dank voor het delen van je proces. :)))

    lieve warme groet Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank Kagib, ik zie dit een beetje als de binnenkant van een proces laten zien..

      Verwijderen
  2. ik heb het met interesse gelezen.
    fijne dag

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met open mond gelezen hahahaha.
    Individuele genezing ja, waardoor je ook anders naar de maatscxhappij gaat kijken, maar (laatste regel)of de maatschappij tekenen van heelwording vertoond??
    Ik zie ze niet ook al kijk ik nu anders dan 'vroeger'.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat betreft 'de open mond' zal ik mijn eigen stukje nog maar eens terug lezen...Hihi.
      En wat die 'heelwording' betreft,er gebeurt wel degelijk veel vind ik zelf (-_-). Natuurlijk niet op de wonderlijke spirituele manier die sommige New Age bewegingen ons voorhielden. Alhoewel ook dat een goede voorbereiding kon zijn om het 'goede' en helende te leren zien.
      Kijk b.v. eens naar hoe grenzen aan het wegvallen zijn. Natuurlijk met horten en stoten en vaak nog met geweld. Kijk hoe corruptie meer en meer aan het licht komt ( en soms nog weer verder gaat). Maar er is wel degelijk beweging, al is het alleen maar door de bijna ongelimiteerde mogelijkheden tot communicatie!
      Heelwording wordt toch vaak vooraf gegaan door 'genezende' pijnen. Graag zou ik mijn 'heelwording' na mijn liesbreuk operatie ook pijnloos afronden. De kans op 'napijn' blijkt aanwezig...en of ik die in Stilte zal doorstaan? ;-)

      Verwijderen
    2. Ik zou willen dat je gelijk had, maar ik zie in de hele historie van de mensheid hetzelfde gebeuren. Doorlopende veranderingen van meer en minder ellende, corruptie, boosheid, haat, machtstrijd, maar ook liefde, betrokkenheid, rechtvaardigheid etc. Helaas mijn blik daarop is niet zo positief maar meer een altijd doorgaande beweging die slechts door het individu onderbroken kan worden. De mens heeft ook de mogelijkheid om uit die cirkel te stappen. Maar en masse??? dat vraag ik me af en daar vertrouw ik niet zo op.

      Verwijderen

walterkas811@gmail.com