Zodra ze op mijn pad komen verdiep ik mij nog steeds in ze.
Maar het is Stil in mij geworden, een ander soort stil dan ik onbewust hoopte te worden door al die wijsheden.
De eigen Stilte is toch heel anders dan de stilte waar ik altijd over las, dat grootse, dat spirituele en dat mysterieuze Verlichtende.
Ineens denk ik aan een klein verhaal uit het Zen boeddhisme; 'Hij was een eenvoudige taxichauffeur die mensen naar hun bestemmingen bracht en raakte Verlicht.
En nog steeds is hij taxichauffeur die de mensen naar hun bestemmingen brengt'.
Wil dat zeggen dat ik nu vrede heb met mijn 'bereikte' stilte?
Ja, dat heb ik en gelukkig, er is nog genoeg drukte bij om het leven spannend te houden voor deze 'gewone' man.
Steeds meer lukt het mij om te laten gebeuren wat gebeurt en toeschouwer te zijn.
Ruimte te geven aan dat wat toch wel moet en achter me te laten van dat wat was...
Geleerd heb ik er toch wel van, want zo werkt dat als je bewust in het leven staat.
Het is hooguit een gebrek aan vertrouwen als je steeds maar weer in dat verleden duikt.
Gebrek aan vertrouwen in het Nu.
De 'wijsheden' hierover die ik ooit las, raakten mij altijd diep omdat ze soms zo simpel beschreven werden. Ze maakten mij regelmatig boos omdat het allemaal zo eenvoudig leek en ik daardoor nog bozer werd op mijn eigen worstelingen..
Maar ja, als er tussen die 'wijsheden' steeds gestaan had; 'Let op mensen, het is een leerproces!', dan had ik waarschijnlijk wel weer een andere reden gevonden om er boos over te worden.
En als ik dan nu zo af en toe nog weer iets tegen kom waarin de dingen zo gemakkelijk beschreven worden, dan denk ik alleen nog maar; Tja, misschien kan dat ook, maar ik doe het vanuit zoals ik in elkaar zit en dat is ook goed.
Herkenbaar en fijn he ?!! ;-)
BeantwoordenVerwijderenJa, best wel fijn! ;-)
VerwijderenSoms toeschouwer, ja, maar over het algemeen hoop ik persoonlijk toch geen toeschouwer te zijn maar vooral betrokken.
BeantwoordenVerwijderenIk herken ook dat sommige dingen anders zijn dan ik verwachtte nu er meer rust is gekomen en een stabielere vrede, maar ik weet ook dat er nog genoeg is dat me onderuit zou kunnen halen. Als het je maar aan de botten komt. Gewoon alert in je midden blijven dus.
Het leven blijft boeiend en door de rust zie je meer en beter.
Mooi beschreven Walter.
Hihihi ja lieve Walter, achteraf is t altijd eenvoudig, alles tot eenvoud geworden. Maar als je er middenin zit is t anders he. Dat moet ik mezelf tussendoor ook blijven realiseren in wat ik deel wat ik schrijf. Nu kan ik in alle eenvoud alle processen beschrijven, nie moeilijk doen, gewoon Zijn in Stilte meer heb je niet nodig, maar is echt voor mij ook wel anders geweest, en dat anders zijn, ja daar zitten uiteindelijk veruit de meeste mensen nog middenin. :)))
BeantwoordenVerwijderenlieve zonnetjesgroet Kagib xxx
Ach Walter wat is dit herkenbaar en wat voelt het fijn om dit te lezen hahaha mooi ik wens je een goededag!
BeantwoordenVerwijderen