Gebondenheid.

 Onvrijheid en gebondenheid.

Hoeveel doen wij onszelf aan?

En hoeveel kunnen we aan, als het gaat om ongebondenheid en vrijheid.
De keurslijven waar we in kunnen geraken geven soms  de illusie van veiligheid en bescherming.
Totdat we het benauwd gaan krijgen en in opstand komen.
Dan zoeken we veiligheid en bescherming bij hen die ook in opstand kwamen.
En dat gaat vaak weer ten koste van de veiligheid en vrijheid van anderen.
Zo kan het gaan bij groepen en volkeren.
Maar hoe gaat dat bij ons als individu?
We willen of kunnen  vaak niet zien waarin, bij persoonlijke onvrijheid, onze eigen verantwoordelijkheid schuilt.
Maar we leven bij de gratie van elkaar en soms ( heel vaak) moeten we van alles doen (en laten) ten bate van het grote geheel.
Vrij en ongebonden, maak dat maar eens waar in deze gecompliceerde wereld!





Zelfs van de fabrikant van lucifers zijn we niet vrij.
Vuurstenen zijn een optie, maar waar je dat vuur dan weer voor nodig hebt?
Ook daarin zijn we afhankelijk van elkaar.

Als je erover na zou denken hoe je vrijer en minder gebonden zou kunnen worden...
Voordat je het weet loop je daarin behoorlijk vast!
Maar misschien kom je een heel end als je het hebben, hebben en nog eens hebben, flink los durft te laten.
Een overspannen consumptie maatschappij doorzien valt nog niet mee, wanneer je eigenlijk niks anders kent dan dat.
Over vrijheid van godsdienst gaan we het maar niet hebben...
Vrijheid voor de een, lijkt onvrijheid voor de ander te moeten betekenen daarin.

Geloven in de kracht van het individu en zelf het goede voorbeeld geven zonder te wachten op anderen?
Wie weet wat dat bijdraagt, zelfs al doe je het in alle bescheidenheid.
En als je het met een oprecht hart doet draagt het in ieder geval bij tot vrede met je eigen leven.