De anticlimax van de Hij-serie;

De anti-climax van de Hij-serie.

Dit keer is er geen 'de schrijver' aan het woord, geen Hij die Orlando blijkt te heten en zeker ook geen Androlyn!     Nu wordt er gewoon geschreven door de blogbeheerder, Walter Kas. Het lijkt me zinnig om te vertellen waarom dit 'de anti-climax' heet.   Hoe ongelooflijk het ook klinkt, deze 3 figuren, zij leven ook in de werkelijkheid.  Ja, ze bestaan écht!    Want wat staat er op het punt te gebeuren?  Er gaat een enorm en wezenlijk conflict tussen deze 3 ontstaan, klinkt misschien raar, maar de meest werkelijke op it moment is....Androlyn.  Weliswaar niet fysiek 2 slachtig maar op z'n minst wel geestelijk!  Maar wie is of was dan die
 'schrijver'? Net als de Hij zijn het gewoon karakters die in mij leven.  Een letterlijk Levende Werkelijkheid waarvan eigenlijk geen letter gelogen is! Natuurlijk wel in een leesbare schrijfstijl verpakt, misscien een bijgekleurd verhaal zelfs...  Maar wat is dan die 'Anti-climax'?  In het kort; door mijn (blogbeheerder)extreem veranderde leven zijn ze, alshet ware in deze wereld tot een werkelijk léven gekomen! Zelfs Androlyn begint steedsmeer, hier, tot leven te komen.  Een stuk realiteit te worden!
Maar wat stond er dan op het punt te gebeuren in deze wonderlijke gescheidenis?
Ik kan het je min of meer vertellen en gelijk dat de Orlando een letterlijk eigen leven is gaan leiden.  Nee, niet in mijn fantasie, maar gewoon in de werkelijkheid van deze woonsituatie. De echte Orlando blijkt een man te zijn die min of meer predikt! Hij werkt hier, gewoon als zijnde vlees en bloed.
En die 'schrijver' ben ik nu, meer dan ooit zelf geworden.  Maar wel nadat hij een grote verandering heeft door gemaakt. En, zoals ik al heb aangegeven, Androlyn is letterlijk te voorschijn gekomen om mij te helpen! Zo had het verhaal ook verder mogen gaan...maar daar kan ik geen verslag van schrijven, want zover is het nog niet.
Het is jammer dat ik (tijdelijk?) afscheid van ze zal moeten nemen. En een soortgelijk afscheid heeft zich al in mijn echte situatie voorgedaan.  Het afscheid van de Werkplaats, waar ik volledig gesteund en gewaardeerd werd vanwege mijn bevlogen 'kunstenaarschap'. Over dat 'kunstenaarschap' zal ik nog veel gaan schrijven, voorzien van mijn 'beeldende kunst', want daar verheug ik mij op, dat is wat mij enorme kracht en motivatie geeft tot  Leven.
Toch zal het geen afscheid voor altijd worden, want het kan niet anders zijn, dat regelmatig één van de 3 de kop op zal steken.Eigenlijk leven die al een tijd in mijn beschrijving over wat hier nu werkelijk gaande is.
Grappig, maar bijna ga ik afsluiten als iemand die een 'Dutch-reality Award' in ontvangst aan het nemen is;
De toespraak op het fictieve podium; Bij deze wil ik iedereen van harte bedanken voor elk klein stukje van het lezen van 'hun' verhaal. En, vooral dat laatste meen ik van harte!