Verdriet en in shock.

🙏


Puur vanuit mijzelf beschreven en recent ervaren.
Iemand stikt letterlijk voor je neus.
Mensen rennen in paniek naar hem toe.
In zijn doodstrijd loopt hij weg
en slaat iedereen van zich af.
Uiteindelijk op zijn kamer is er politie bij.
Nog net zag ik zijn laatste doodstrijd
De deur werd snel dichtgedaan.
Nog geen uur later hoorde wij
Hij is overleden.
Nooit eerder ervaren
zo direct, zo dichtbij
raakte ik in shock
Mijn geest verlamde 
in mijn lichaam waren vreemde trillingen
mijn eigen paniek sloeg volkomen vast

Toen overmande het verdriet mij
en wat deed ik voor het allereerst in mijn leven
al het 'valse' sentiment blokkeerde
het 'had ik maar' stopte gelijk'
net als het ongewild opkloppen van emoties
b.v. je totaal verdiepen in wat hij mogelijk gevoeld kon hebben
over hoe triest zijn leven hier was geweest
alles gaat door je hoofd
en je neigt tot huilen
maar voor het eerst voel je;
waar gaat mijn huilen eigenlijk werkelijk over?
toch druk ik niks weg
het wordt een nieuwe manier van ervaren
dat achteraf een accute manier
van verwerken bleek te zijn.

Het verdriet blijft
de shock verdwijnt
En zo ervaar je verdriet ineens heel anders.
Puur en zonder franje.

🙏