Het zelf genezend vermogen van ons lichaam!

We zijn het bijna vergeten en blijken het nog vaak moeilijk te vinden om het als zodanig te ervaren!
Over dit soort dingen kan ik alleen schrijven als ik het aan der lijve ondervind en dat doe ik nog vaker dan ik mij soms bewust ben.
Open en eerlijk over zoiets schrijven kan een gevoel van kwetsbaarheid geven...volgens mij 'weten' we allemaal hoe dat komt!
Deze maatschappij heeft namelijk vaak 'onuitgesproken' verwachtingen.
Ongemerkt wordt er van iedereen verwacht dat we mee zullen doen, vaak realiseren we ons dat niet eens en roepen maar snel te makkelijk;
Ja hoor, ik ben helemaal mezelf en zo komen we ineens terecht bij het zelfgenezend vermogen van ons lichaam.
Vaker dan dat we nu nog denken wordt het gezien als een soort rebellie van de persoon.
Het leven lijkt zo eenvoudig, gewoon; eten slapen werken , jezelf volgens de regels verzorgen,
noem al die dingen maar op die we gedachteloos kunnen doen.

Doen wat goed voor ons is, want iedereen is zijn eigen individu zelfs als we tot een groep
behoren.
En dan kijken we toe hoe bijna iedereen hun medicijnen gebruikt alsof het vanzelfsprekend is.

Vandaag lees ik dit stukje niet eens terug, maar ga ik gewoon even rusten,