Zullen we dan maar gelijk met onze 'handicaps' beginnen?
Als we ze nog niet hadden, dan werden ze ons wel aangepraat, want zo werkt het in een maatschappij die aan ons wil verdienden.
En in zo'n maatschappij leven we nou eenmaal, dat is door de eeuwen zo gegroeid.
De 'boom' werd alsmaar dikker en dikker, want alles waar maar aan te verdienen viel, dat slingerde zich om ons heen...en ja, het lijkt zo vrijblijvend.
Maar...ben je wel goed verzekerd, heb je wel alles wat je nodig hebt om in deze wereld te kunnen functioneren, zelfs om gewoon mee te kunnen doen.
We worden verondersteld om min of meer perfect te zijn, zo niet dan is er wel een medicus die ons gaat vertellen wat er mis met ons is;
Meneer, mevrouw..u heeft aanleg voor diverse ziektes en wij gaan daar op letten!
Bent u bipolair, schizofreen of autistisch, kleurenblind, gehoorgestoord of heeft u problemen met u concentratie?
U heeft toch geen seksuele eigenaardigheden, want daar moet over gesproken worden en mogelijk behandeld opdat u geen gevaar zal vormen voor de maatschappij..
Weet u dat u minstens 10 kilo te zwaar bent?
Heeft u last van depressies en zwaarmoedigheid, gebruikt u misschien te veel alcohol of veel suiker?
Maar nu naar het onderwerp zelf!
Leven naar wie je bent, ik daar wel ruimte voor?
Persoonlijk doe ik er steeds meer zelf aan om die ruimte te creëren, want veel is mogelijk, heel veel zelfs.
En dat zonder je van alles te laten aanpraten...
Ook al krijg je vaak lastige reacties als je duidelijk maakt dat anders leven voor jou een noodzaak is,
noodzakelijk om met die handicap te leven die al snel helemaal geen handicap meer hoeft te zijn!
Je hoeft uiteindelijk niks te slikken, letterlijk en figuurlijk niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com