We delen soms graag en herkennen graag, want dat geeft ons moed en houvast.
Raken we daardoor juist niet een beetje de weg kwijt?
Ach, het is inderdaad zeer dubbel, want herkenning verzacht de pijn en verdrijft dan even ons gevoel van oer-eenzaamheid.
Over dat laatste praten noch denken we graag...die oer-eenzaamheid is beangstigend en voelt koud alsof je naakt rondloopt in een vriesnacht.
Laten we dan eens goed in dat ijskoude duister staren, opdat we dan kunnen zien dat we daar niet alleen doorheen dwalen.
We zijn met velen...maar door de kou en onze naaktheid durven we niets te laten kennen en niets te delen over ons persoonlijk bewustzijn.
Want dat persoonlijke bewustzijn is in ieder van ons aanwezig.
Het enige wat we daarin kunnen delen is;
Ja, ik ben me dat bewust.
Ja, mooi en spannend als je er niet bang voor bent.
BeantwoordenVerwijderenGoed geschreven
Hoe mooi is het voor mij dat ik steeds vaker dit blog alleen voor jou schrijf...want elke reactie van jou brengt me weer even dicht bij mezelf...Begrijp me niet verkeerd, wat ik schrijf komt altijd gewoon rechtstreeks uit m'n hart...ik bedoel alleen te zeggen dat jij een van de weinige serieuze en betrokken lezers bent. Alweer mijn dank!
Verwijderen