Als de rozen hun bloem laten hangen....

 

Dat heb je vaak met sterk ogende rozen!

Gelukkig heb ik van ze mogen genieten...

Maar het is nou eenmaal zo; we moeten leren

omgaan met dat  wat is.

Want de waarde van wat is zit altijd in het moment...

Maar een roos ben ik gelukkig zelf niet.

Zelfs geen bloem maar een mens van vlees en bloed.

Met een hart dat ondersteund wordt door het verstand....

Wellicht zelfs een 'black boeddha'....

En dat is een boeddha die de duisternis durft te benoemen.

De duisternis van dit moment in time is overduidelijk.

Het net lijkt ons in te sluiten....maar degenen die daar mee bezig zijn, zullen zichzelf uiteindelijk ook verstikken!

Ja, we worden duidelijk onderdrukt, maar door onderdrukking ontstaat ook een tegendruk.

Gisteren had ik 2 gesprekken, een met een leidinggevende van hier en een met mijn jarige tante die gisteren 90 is geworden.

Mijn moedige tante heeft zich niet laten vaccineren...maar staat zelfs op haar leeftijd nog onderdruk!

Uitstapjes waar zij altijd van genoot, daar mag ze niet meer aan mee doen...Ze wordt gedwongen tot vaccinatie....

Maar doet het niet, want op die leeftijd kan juist een vaccinatie dodelijk zijn...

Maar dan die begeleider!

Volgens hem mag hij mij erg graag...Toch verliep dat gesprek totaal anders. Hij had de corona flink uitgeziekt. Een natuurlijke manier van je weerstand versterken...Maar daarna liet hij zich toch maar vaccineren...Want, ... en toen kwam zijn uitleg;

En die uitleg vertel ik liever later.

Ik vond het namelijk een gevaarlijke uitleg.

💚