Want hoe kunnen we ons dat toch voorstellen?
'Nee, want ik heb familie en zelfs kinderen!
Vrienden heb ik ook... nee, alleen ben ik niet!
O , dus je bent niet alleen?
Maar hoe ga je dan sterven?
Trouwens, hoe ga je eigenlijk in slaap vallen?
En...hoe ga je naar de wc?
Maar ook; hoe denk je, hoe ben je blij of verdrietig?
En hoe angstig ben je soms, of hoe wanhopig?
Misschien ben je lid van een groep of verenging..... maar dan toch ben je Alleen!
Ja, we zijn alleen...alleen geboren en alleen gaan we dood.
Of.. denk jij er anders over?
Hoop dat je niet boos op me bent... want je weet; Ik ben maar alleen.
Nou Walter voor mij is er een groot verschil tussen eenzaam zijn en alleen zijn. Ik ervaar mezelf als alleen maar dan in de betekenis van all-een, een met alles. Dat heeft niets met buiten te maken dat zit binnenin en daardoor is de afhankelijkheid van buiten verdwenen en toch blijft de verbondenheid met buiten. Dus eenzaam ben ik al vele vele jaren niet meer :)
BeantwoordenVerwijderenDus je was een beetje boos op me>>? Ach, ik voel me al jaren zoals ik me voel... dus ik voel.
VerwijderenHihihi ben ik benieuwd hoe je tot die conclusie gekomen bent Walter :)
BeantwoordenVerwijderenHoi Walter, ik zag je reactie op mijn blog een beetje laat. Ik vond het fijn een reactie van je te zien. Door de corona tijd en onze verschillende manier van denken reageerden we niet meer op elkaar. Die tijd lijkt voorbij, echt?....... Ik heb geen idee. Ik volgde je wel. In ieder geval kom ik nu even bij je buurten, niet alleen anoniem, maar ook weer eens met een berichtje. Groeten van mij.
BeantwoordenVerwijderenFijn Geri, want ik heb je gemist,,,
Verwijderen