Een 'wakker' vervolg...

Een korte persoonlijke noot over dat 'wakker-zijn', zoals ik dat zelf ben gaan ervaren.

Voor alle duidelijkheid zeg ik erbij, dat het niet impliceert dat Meyrink hier hetzelfde bedoelt!

De artikelen die ik op Werkwijze publiceer zijn hooguit zaken die indruk op mij maken en me tot dieper nadenken aanzetten. Vooral 'ruimer' nadenken, zo ook als het gaat om het begrip 'wakker-zijn'.

Mijn eigen 'wakker-zijn', wakker-worden ervaar ik niet altijd als een 'geschenk', integendeel soms lijk ik te verlangen naar een staat van onbewust Zijn...gelukkig ken ik daar ook de nadelen van.

En die wogen voor mij zwaarder dan de mogelijke nadelen van het wakker-zijn.


blz 212 Het groene gezicht van Gustav Meyrink.
 vervolg;

Laat je niet verblinden: noch door een wonder, dat zij schijnbaar ter wille van jou doen, noch door een heilige naam, die zij zichzelf aanmatigen, noch door enige profetie die zij uitspreken, ook niet wanneer die in vervulling zou gaan: zij zijn je doodsvijanden, die uitgespuwd worden door de hel van je eigen lichaam waarmee je om macht strijdt.
Weet dat de wonderbaarlijke krachten waarover zij beschikken, je eigen krachten zijn, door hen afhandig gemaakt om jou in slavernij te houden. Zij kunnen niet leven zonder jou leven, maar als je hen overwint, vervallen zij tot stomme, gehoorzame werktuigen, die jij naar eigen goeddunken kunt hanteren.
Ontelbaar zijn de slachtoffers die zij onder mensen hebben gemaakt; lees de verhalen van  de zieners en de sektariërs en je zult inzien dat het pad der beheersing, dat jij bewandelt, geplaveid is met doodshoofden.
Onbewust heeft de mensheid een muur tegen hen opgetrokken: het materialisme. Deze muur is een onfeilbare bescherming, een zinnebeeld van het lichaam, maar tegelijkertijd ook een kerkermuur die het uitzicht belemmert.
Tegenwoordig, nu hij langzaam afbrokkelt en de phoenix van het innerlijk leven met nieuw e wiekslag uit zijn as herrijst, waarin hij lange tijd als dood heeft gelegen, beginnen ook de aasgieren van een andere wereld hun vleugels uit te slaan.
Daarom: wees op je hoede.
Alleen de weegschaal waarin je je bewustzijn legt, wijst je aan wanneer je verschijningen kunt vertrouwen. Hoe meer het ontwaaktis, hoe verder ze ten gunste van jou zal doorslaan.

Als een leidsman, een helper of een broeder uit de geestelijke wereld zich aan je zichtbaar wil maken, dan moet hij dat kunnen zonder je bewustzijn uit te buiten. Je mag, evenals de ongelovige Thomas, je hand in zijn zijde leggen.
Het zou heel makkelijk zijn de verschijningen en hun gevaren uit de weg te gaan: je hoeft alleen maar als een gewoon mens te zij.



Maar wat heb je daarmee gewonnen? Je blijft een gevangene in de kerker van je lichaam, tot de beul 'dood' je naar het schavot sleept.

ook hier wederom; Gelukkig, het wordt vervolgd!