Wat daken, een lucht en bomen.

Objectief, subjectief...zwart wit gezien;

Zonder waardeoordeel ervaren, met waardeoordeel ervaren.

Heeft zonder waardeoordeel ervaren wel zin?

Ervaren zonder te 'voelen', louter waarnemen van dat wat is.

Bij objecten is dat nog redelijk te doen

 ( 'objectief bekeken')

( het object bekijken).

Toch kan het begrip objectief ook dienst doen als een hulpmiddel gevoelens in balans te brengen..

Dan heet het 'afstand nemen'.

Eigenlijk is het woord objectief het meest zuiver te gebruiken als het om het beschrijven van 'voorwerpen' gaat. Een landschap objectief beschrijven zou dan een beschrijving zijn van de verzameling van voorwerpen die je waarneemt.

Het objectief beschrijven van wat je op deze foto ziet is goed te doen. En dan...?

Als je het zo bekijkt bestaat iets, als een objectieve mening hebben, eigenlijk helemaal niet.

Een mening heet zo omdat hij gekleurd is door gevoels- en ervaringswaarde.

Ik ga nu eens kijken of ik zelf dit stukje 'objectief' kan teruglezen.

Dat zou in houden; kijken naar de letters en naar de woorden, beginnend bovenin.

Eerst maar eens wat tussendoor doen om afstand te nemen van mijn eigen subjectiviteit..