Het hoeft niet zo te zijn.

Zijn die je bent als verzet tegen.

Vanaf de dag dat je geboren wordt maak je dingen mee en tot een zekere leeftijd 'overkomen' ze je.

Sommige mensen kunnen in die periode zulke heftige dingen mee maken, dat ze een persoonlijkheid gaan opbouwen die vooral uit verzet bestaat.

Bij verzet denk je al gauw aan strijdlust of zich constant tegen alles afzetten, toch kan het ook een heel ander soort 'verzet' zijn.

Verzet als 'overgave'. Verzet als in 'laat me maar, het heeft toch geen zin.

Leer je echter kijken naar jezelf en naar het leven vanuit een spiritueel gezichtspunt ( alles heeft met alles te maken, de behoefte tot vrije ontwikkeling, je 'gezonde' natuur leren volgen, leven vanuit samenhang, het unieke van je persoonlijkheid volledig kunnen laten opbloeien) dan zal je gaan ervaren dat leven vanuit verzet tegen wat je is aangedaan of is overkomen, niet je werkelijke bestemming is.

Dat neemt niet weg dat het juist een mooie springplank kan zijn tot persoonlijke groei, spiritueel inzicht en optimale innerlijke vrijheid.

Gek genoeg ontstaat juist vaak een unieke en hele mens uit hetgeen hem of haar is overkomen, maar heeft weten te overwinnen,vrij van verbittering.