Ineens alles weg...
Bezittingen...
Je geld, je carrière en al degenen die je liefhad.
Alles weg.
Levenslang gespaard, levenslang bemind.
Ineens alles weg.
Daar sta je dan.
Poedelnaakt met alleen nog die je bent.
Vraag je dan eens af;
Wie ben ik
Wie ben ik zonder alles?
Durf even in dat gevoel te gaan, stel het je voor...denk er kort aan en mediteer.
Mediteren, niet 'denken', niet invullen, gewoon stil zijn in dat gevoel.
Dan moet je sterk in je schoenen staan om overeind te blijven.
BeantwoordenVerwijderenZolang je de door jou beschreven situatie niet aan den lijve ondervindt kun je je er m.i. diepvoelend niets bij voorstellen. Je bent en blijft altijd getuige.
Daarom is dit verdriet zo verschrikkelijk eenzaam en bijna niet te verwerken.
Ik probeer me daar regelmatig in te verdiepen. Soms kan ik zlefts paniek voelen en weet dan: ... Ja, zo moet ik dan mijn rust terugvinden.
BeantwoordenVerwijderenOf het ook zal werken?
Ik hoop het niet mee te maken maar iedereen gaat dood hè. dus...