Grijs.

(Hij-serie vervolg.)

Thuis gekomen voelt alles ineens erg grijs...
Mijn verlangen naar mystiek, naar die andere wereld, een wereld die de Zijne leek.
Over mijn weggaan bij Hem zal ik niet uitweiden, het ging zoals het zo vaak ging met Hem. Vrijheid, blijheid. Op dit moment heb ik met beiden weinig verbinding.
Het enige dat Hij me meegaf was; 'Je zult merken dat je je helderder gaat voelen'..
Jammer dat Hij er geen jaartal bij vermeldde, maar ik ga uit van spoedig.
Bijna om de dag kreeg ik een mail van Hem met; Vertel me hoe het gaat.
Dat deed ik en had daarbij vage hoop dat er geweldige en diepzinnige adviezen van Zijn kant terug zouden komen, maar niets anders dan een 'dank je voor je reactie' werd mijn deel.
Mijn mails aan Hem kregen de functie van een dagboek en ondanks zijn simpele tegenreacties bleef ik er mee doorgaan.
Tot er een mail kwam die vermeldde dat Hij weer een maand weg moest en of ik Poespoes bij mij thuis kon hebben.
Had ik al ooit verteld dat Poespoes me aan een gereïncarneerde Farao deed denken?


Geen idee waarom, maar vermoedelijk heeft dat te maken met mijn inmiddels verbleekte interesse voor Egypte te hebben. Veel over gelezen en zelfs ooit over geschreven. Te lang geleden inmiddels.

De avond dat poes gebracht werd door Hem was weer een bijzondere.
Hij op de bank en poespoes naast Hem, zittend zoals de katten van het oude Egypte.
Beide keken mij analyserend aan. Blauwe en groene ogen priemden in mijn ziel.
'Hoe gaat het met je alcohol gebruik?
Poespoes keek van Hem naar mij, nu was ik ervan overtuigd, poes was een reïncarnatie.
Toen ik Hem vertelde dat de alcohol plaats gemaakt had voor thee kwam er een wijsneuzige kuch zijnerzijds, gevolgd door een miauw van poes.
Thee met citroen, zonder suiker bleek goed te werken, de zucht naar alcohol was ineens verdwenen.
Nawerking van mijn 'groene thee' avontuur?
Hij vertrok zoals Hij gekomen was en poes....hij sprong zowaar gelijk op mijn schoot.
En nu maar trachten weer in mijn dagelijkse ritme te komen.
Schrijven voor brood.
Brood op de plank en dat bij iemand die nauwelijks nog honger heeft.