Niets bijdragen, behalve hetgeen er staat.


( Verdere eventuele info over dit weblog, helemaal onderaan de startpagina. Tevens vind je er blogs die ik volg en indien je deze blog wilt volgen, de volglijst.) En nu maar hopen dat er bezoekers zijn die dit lezen...
Een blog dat gaat over de invoelbare spiritualiteit en hoe men vanuit het holisme de dingen tegemoet kan treden.Verder is dit blog gericht op een boeddhistische levenshouding.





zaterdag

Voorbij Alles.



Voorbij 'mijn' boeddhisme kwam ik de advaita leer tegen en na een kleine bestudering had ik het wel gehad. Eigenlijk gehad met alles.
God, oerknal, filosofieën over hoe het is of hoe het mogelijk zou kunnen zijn.
Alhoewel ik het advaita gebeuren uiteindelijk ervaarde  als wat het zelf allemaal benoemd en waar het van uitgaat, namelijk totaal niks, heeft het me inderdaad gebracht waar ik allang tegen aan zat.
Hoe dan ook, wat er wel of niet is, het zit allemaal in ons hoofd, ons denken, onze interpretaties en we bedenken de dingen zoals het ons uitkomt.
Voor mij is één ding duidelijk, niet God schiep de mens naar zijn evenbeeld, maar de mens schiep God naar eigen evenbeeld. Zelfs ook nog eens iedereen zijn eigen godsbeeld!
De onbeantwoorde vraag zal eeuwig onbeantwoord blijven, want na de theorie van de oerknal zullen we uiteindelijk in dat grote witte ( zwarte) niets terecht komen.
Ongetwijfeld zullen we nog van alles 'ontdekken' voordat het zover is.
Lopen op een steile trap, zonder leuning en langs eindeloze diepte, daar zijn we nog lang niet aan toe.
Houvast hebben we nodig, in welke vorm dan ook.

Het Zijn nemen voor wat het is...bijna onmogelijk en zelfs als dat zou lukken, hoe geef je zo een soort zijn vorm in een wereld zoals die nu is?
Mijn schildersdoek als houvast, maar vannacht dacht ik nog, eigenlijk kan mijn doek net zo goed leeg en wit blijven...met in een klein hoekje mijn handtekening.
Een soort laatste houvast, want voorbij Alles is er zelfs geen 'handtekening' meer en zijn dingen als advaita, oerknal en godsdienst niets anders meer dan gebakken lucht.

Maar niet getreurd, we (wie wat waar of hoe doet er dan niet meer toe )..we zijn creatieve wezens en bedenken gewoon weer wat nieuws als houvast.
Het leven is zeer de moeite waard om ervaren te worden, zelfs al zou alles illusie zijn en het IK niet bestaan.
Een speciale vorm van mediteren, een vorm waarbij het denken min of meer oplost en tijd (even ) tijdloos wordt, dan zit je aardig dichtbij dat 'voorbij alles', om daarna terug te keren in een wereld zoals jij hem ziet en ervaart, vanuit de persoon die jij meent te zijn.




9 opmerkingen:

  1. Ja lieve Walter je zult wel niet verrast zijn dat voor mij een feit is dat er echt een bepaalde Essentie is. Maar dat is geen denkwaarheid, geen mentaal spelletje hoe verheven ook, ook geen spelletje als advaita, heel populair bij velen. Het gaat via het hart het wil zich gronden op aarde door ons heen door te doorzien wat illusie is alle denk-waarheden emotie-waarheden. Maar echt de Essentie blijft over. Of ik ben gek, dat kan ook hihihi Maar t mooie is dat die conclusie eigenlijk alle grote Inspiratoren gemaakt hebben zelfde beleven zelfde Zijn door alle tijden heen. Ben ik in ieder geval niet alleen gek. En in dit leven hoef ik ook niet op de brandstapel te eindigen of iets soortgelijks das ook nie gek hahaha lieve vrolijke groet

    Ps dan hoef je ook niet te eindigen en het eindigt ook niet met een wit vlak. Want dat is t mooie als het binnenin vervuld is, stroomt het in alle natuurlijkheid weer naar buiten zonder afhankelijkheid zonder verlangen belangen etc. Dan wordt alles bevrucht met die Essentie welke naam je er maar aan wil geven.

    Kagib

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij vanzelfsprekend..Essentie..Ook in dit schrijfsel tracht ik dat te benoemen dat Onnoembaar is.
      En hoe tegenstrijdig het misschien ook lijkt in alles wat jij schrijft, blogt herken ik mijzelf, maar dan woordeloos. ;-)
      Wat mij ook boeit ( risico voor waanzin) is om te kijken wat er gebeurt als ik 'alles' loslaat. Hihi, maar dat voelt meestal als dweilen met de kraan open, en wat die brandstapel betreft..zal niet gebeuren. Jij doet en volgt met heel je hart dat waar je achterstaat, dat wat je persoonlijk ervaart en wat jou kracht geeft! Prachtig Karel!
      Weekendknuffel.
      ;-)

      Verwijderen
  2. Heb even niet mee kunnen lezen ivm met vakantie.
    Gek hoe 'we' na zo'n internetloze week weer braaf achter de laptop kruipen en alles opzuigen wat er geschreven staat :))
    Omdat ik het vaak boeiend vind wat anderen schrijven, en er zo veel te ontdekken valt, hoe anderen de wereld zien en om inderdaad uiteindelijk tot de conclusie te komen dat we allemaal ronddobberen in het eindeloze niets, door ons mensen getransformeerd tot een wereld vol gedachten en spullen en gebeurtenissen die we zelf laten ontstaan door onze gedachten....
    Het leven is vaak een soort speeltuin, waarin we alles mogen uitproberen. Soms ergens van af donderen en weer opstaan. Met een dikke buil op je kop of een gat in je knie. Niet van de hoge glijbaan durven, maar wel op de trampoline.

    Mooi weekend gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je lijkt me een heel mooie Witte Wolf...dank voor je leuke reactie. Dat eindeloze Niets, je omschrijft het mooi.
      Jij ook zo'n weekend! :-)

      Verwijderen
  3. Daarom kom ik ook graag op je blog lieve Walter, omdat ik daar die resonantie ervaar, openheid en onderzoek. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hebben we houvast nodig of willen we het hebben? :-)
    Ik denk dat we het willen hebben omdat.... (vul zelf maar in)
    Ik denk niet dat het nodig is want er IS geen houvast. Dus maken we het tot essentie omdat we dat willen..

    Maar ja dat is natuurlijk weer mijn B. verhaal. De leegte van 'niet iets' dus alles ongedifferentiëerd en alleen in onderlinge afhankelijkheid aanwezig is een lastig begrip. Gelukkig hoef je er niet 'gek' van te worden :-) Maar het blijft lastig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En toch Elly, hoe je het ook wendt of keert, het B. verhaal op zich is ook een houvast! Overigens vind ik het een van de meest integere houvasten die er zijn. De zon schijnt....en als de zon niet zo kokend heet was, dan zou ik die 'vast houden'...als houvast! ;-)

      Verwijderen
    2. Ik denk dat het merendeel het GEBRUIKT als houvast omdat het inderdaad niet zo eenvoudig is. Maar bij diepgaande filosofische lessen kom je erachter dat je steeds alles weer oplost in de leegte. Iedere keer weer voorbij aan de methode. De methode is de richtlijn om te kunnen komen tot 'niet iets'. De methode om het je eigen te maken, niet verwarren met de filosofie over de leegte van inherent bestaan die je je eigen kunt maken. (tzt en :-) jaja) Meestal een langdurig proces maar het is ook mogelijk het plotseling 'door' te hebben.
      Daarna begint er een volgend pad van verwerkelijking. dat zijn dan weer allemaal dingen uiteengezet in de methodieken
      Ach leg het maar naast je neer voor zover ik je verveel. ;-)

      Verwijderen
    3. Nee hoor lieve Elly, ben altijd blij als je reageert, het houdt 'ons' wakker toch! Of liever gezegd alert.

      Verwijderen

walterkas811@gmail.com