Onze enige en werkelijke opleiding.

Hoe lang blijven wij nog dat aapje in de hoek aan een touwtje?

Die enige opleiding heet; Ons dagelijks leven, ons dagelijks evaren.
Dürckheim was voor mij een goede leraar om in staat te leren zijn om dat 'alles' zo te zien, te ervaren.
Misschien wel dankzij zijn 'uitleg',zijn enorme diepgang bleef ik in staat  het geheel met eigen 'ogen' te aanschouwen.
Het is en was voor mij een 'vrije meester'.
Hij stuurde niet, manipuleerde niet...en zo ook heb ik Krishnamurti ervaren.

Ik geef toe dat bij de eerste kennismaking met hen (reeds heel lang geleden), mijn impuls was;
Wegwezen hier!Dit soort gecomliceerde diepgang kon ik er niet bij hebben!
Toch ging ik steeds meer ervaren (leren) dat ik hun omschrijvingen in mijn dagelijkse leven tegen kwam!
Ik mag stellen dat het mij,  ondanks mijn groeiende interesse in hen, lukte mijn Ware Zelf trouw te blijven.  Een marionet van deze grote zieners ben ik niet geworden.
En in die zin ben ik hen dankbaar voor hun grote én vrijblijvende inzichten!

Door dit soort verhandelingen lukt het mij steeds een laag kwijt te raken, en  om naakter in het leven te staan.

Luchtig bezien is zo de androgene Androlyn ontstaan.
Waar zij/hij me heen zal leiden, dat wordt ook voor mij een grote verrassing!