Concentratie op heelheid. + aanvulling en afronding.

Steeds aangevuld.

Tot Nu om het daarna te laten voor wat het is.

Is dat eigenlijk niet te zien als een holistisch leven leiden?
Eigenlijk gaat dit veel verder.
Over werken aan heelheid kun je beter niet in clichées gaan schrijven, en ook niet krampachtig over eventuele taalfouten gaan nadenken, want dat heeft niets met heelheid te maken maar eerder met verkrampte perfectie.
Heelheid is eerder de kleine dingen aanpakken dan iets groots willen ondernemen. Het begin is vaak het kleine lief kunnen hebben met volledige aandacht.
Maar waar kunnen we verder aan werken als het om heelheid gaat?
Stop maar eens met het veroordelen van je oordelen. Je oordeelt vaak vanuit hetgeen je mee gemaakt hebt en kijk daar eens bewust naar. Dus laat oordelen die je zomaar uit de lucht grijpt maar eens volkomen los. Het enige dat ze voor je doen is je weghouden van het heel worden, je heelheid!

Belangrijk is om iets los te kunnen laten en het tijd geven om te rijpen...Heelheid is voor mij geen begrip dat ik in mijn eentje kan beleven, want bij heelheid hoort juist hoe je ook met anderen om gaat.
Het werken aan heelheid is simpelweg niets anders dat werken aan jezelf en aan hoe je in het leven staat. Dit houdt namelijk nooit op, gelukkig niet.
In mijn leven heb ik 2 goede vrienden gekend die juist om die reden uit het leven stapte...misschien wel juist daardoor heb ik erg veel van ze geleerd.
Maar natuurlijk mis ik ze!
Alles denken te weten mag voor mij geen reden zijn om uit dit leven te stappen...verder gaan met ervaren, keer op keer!

En weer kan ik stellen dat voor mij dit alles terug te vinden is in de visie van Kagib, in zijn boek Tijd voor de Sleutel.
Want ook in zijn boek ervaar ikzelf het belang van het totaal aanwezig zijn in wat je doet!
Soms is dat even oefenen want vanzelf gaat dit niet, het is ons nooit aangeleerd. Misschien zelfs integendeel;
'jongen, doe toch  niet zo moeilijk...of, eigenlijk enz. nz.
Doen we echt zo moeilijk als we bewust zijn van het leven?
Nee, want moeilijk wordt het pas als we ervoor gaan vluchten. als het ons teveel wordt, altijd dat aanwezig moeten zijn!
Terwijl we weten hoe je dit even los kan laten, even een noodzakelijke rustpauze kunnen nemen...
Toch is het, in deze rusteloze maatschappij eg moeilijk geworden om alles even te laten voor wat het is.

Uit ervaring weet ik dat we toch regelmatig naar de makkelijke oplossing grijpen.
Pff, ik ben het zo zat, dus even een sigaretje roken...
Of even die borrel te pakken zodat lichaam en geest in feite zelf niks meer hoeven te doen. Na een paar borrels gaat 'alles' zich vanzelf ontspannen, maar wat we niet beseffen is dat het 'onderbewustzijn' hard blijft doorwerken, ongezonder dan ooit! Kijk maar hoe het werkt als je wilt stoppen met; roken, drinken, medicijnen slikken en wat al niet meer zij!

En nu kom ik weer terug waar het in feite over gaat, het werken aan heelheid, aan de kracht en de moed om daaran te werken.
Of dit een lange weg is?
Vaak wel, maar het is een weg die uiteindelijk op De Weg uit zal komen.

Heelheid....is dat niet waar het in feite altijd om gaat? In Kagib's boek vind ik dit zelf bij hem in alles teug!
Een boek waar je écht veel mee kan!


Dus dit bericht had tijd nodig om tot een heel bericht te worden...en nog zal het altijd doorgaan.
Werken aan jezelf, niet spiritueel of wat dan ook, nee gewoon vanuit een oorspronkelijke behoefte.






Natuurlijk mag iedereen zijn of haar aanvulling bij opmerkingen neerzetten.
Graag zelfs!
🙆