Al tijden leef ik namelijk 24 uur per dag op die manier!
Ooit bewust die Weg opgegaan...totdat het mijn tweede natuur werd.
Werd?
Of zijn we niet gewoon zo geboren en moeten we die Weg, gaandeweg het Leven niet her-ont-dekken?
Zo heb ik ooit over De Dood nagedacht en kwam ik tot de spirituele conclusie dat de dood in werkelijkheid weer gewoon een nieuw begin was/is.
Kijk maar naar het herkenbare 'leven', houdt niet elk einde altijd een nieuw begin in?
Hoe dan ook?
Destijds kwam ik tot het 'gevoel' dat die hersengolven niet alleen maar met leven te maken hebben.
Zij zijn er namelijk altijd en zullen eeuwig doorgaan.
Het Eeuwige 'Leven' dus.
🙏
Goede morgen Walter.
BeantwoordenVerwijderenJij bent eigenlijk tot een staat van genade gekomen hé, als je op die manier je leven kan beleven mag je je tot de gelukkigen onder ons rekenen!
Zo is dat. Waar we moeite mee hebben is de verandering en het achterlaten van dingen die we als goed en plezierig ervardn zodat het nieuwe en andere dingen kunnen ontstaan.
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk is iedere munuut sterven asn de voorafgaandd minuut. Maar zo leven we niet.