Wat een geluk dat mijn schrijverstalent beperkt is!
Want wat zou ik het dan prachtig verwoorden...als een grote wedergeboorte.
Daar lijkt het werkelijk op, want eerst 'moet' je totaal leeg worden, ontdaan van alles waar je aan hecht...
Niks meer over en als Niemand kan je weer helemaal schoon verder gaan.
Verder gaan...naar wat dan?
Het is iets dat je leert te voelen als je tot dichtbij het Nulpunt komt, want iedereen
lijkt zich tegen je te keren...maar dat is in feite niet zo!
Want niet alleen jijzelf raakt schoon, maar ook degene die zich tegen je keren, ook zij worden weer schoner!
Ja, wat een geschenk dat mijn schrijverstalent beperkt is,
want anders zou ik datgene dat leeft....dood schrijven.
🙇
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com