Over aanverwante zaken.

Via de serie over het boek van Kagib kom ik regelmatig terecht bij het onderwerp 'zelfkennis'.

Eigenlijk is zelfkennis de basis voor alles, want als je aan 'dingen' begint, je er voor in gaat zetten

terwijl het je aan zelfkennis ontbreekt, dan is het een verloren zaak.

Daar waar het vaak op een trieste manier zichtbaar is bij de grote 'leiders'.
Of het nou van een bedrijf is of van het land (de politiek), zodra een gedegen zelfkennis ontbreekt maken zij er een zootje van en...verwijten ze het de ander!

Depressie en bipolariteit.

Zo wilde ik weer eens wat uitgebreider over zaken als depressie en bipolariteit schrijven.
Min of meer met de billen bloot, zou ik kunnen zeggen.
Vanuit mijn bipolaire aanleg ben ik ook zeer bevattelijk voor depressies.
Als je daar goed naar kijkt is het niet zo verwonderlijk.
Reeds vanaf mijn, pakweg, 23ste ben ik bezig dit te onderzoeken.
Proefondervindelijk vanwege mijn eigen gesteldheid.
Door de molen van de reguliere gezondheidszorg ben ik tot op de bodem gegaan, tot poeder vermalen zou je kunnen zeggen!
Er is nog zo weinig bekend over de werkelijke werking van onze hersenen, dat bijna alle medicijnen nog steeds 'experimenteel' zijn...

Vandaar dat ik na een 'reguliere' lijdensweg van jaren gekomen ben tot;
Zelfkennis en zelfmedicatie.
En dat alles via natuurlijke middelen en leefwijzes.

Mei 2019, op dit moment ben ik weer zeer gevoelig voor depressie en binnenkort ga ik de serotonine proberen. Natuurlijk begeleid door een aangepaste manier van leven.
Dat laatste is voor weinig mensen die deze klachten hebben, haalbaar.
Je relatie, je werk, je familie-omstandigheden, alles kan hierin ontzettend tegenwerken.
En dat ondanks het feit dat depressie tegenwoordig redelijk serieus genomen wordt.
Een geluk bij een ongeluk is dat ik met die omstandigheden weinig tot niets meer te maken heb.
Vandaar dat ik meer vrijheid voel om het een en ander uit te testen.
Weliswaar altijd vanuit een veilig perspectief. 

Daarover weer een andere keer!