Mensen blijven erg belangrijk voor me...

 De laatste tijd leef ik op een laag pitje... bijna niet eigenlijk.

Want 1x per dag doe ik even wat boodschappen.

De meest noodzakelijke! Drinken, brood, kaas en wasmiddelen.

Verder niks.

Maar wat doe ik op zo'n dag!

Eigenlijk niks meer dan tv kijken....

En via die tv kom ik alles tegen dat mij interesseert..

Tegenwoordig kan dat.. vooral met YOU-TUBE erbij.

Tussendoor rommel ik wat in huis...

Vaak de was doen enzo....

En verder haal ik mijn ontbijt, lunch en eet ik 's avonds mee.

Alsof ik een afgericht huisdier ben....

Ach, mijn 'binnenleven' lijkt totaal niet meer op mijn 'buitenleven'.

Soms lijkt dit op een soort 'voorsterven'....

En voel ik mij redelijk verdoofd.

Het lijkt een manier te zijn om mij in dit leven te handhaven.

Hoop nog steeds op 'verandering'....

Maar dan ben ik me bewust; ik wil hier niet meer aan meedoen!

Niet de kleren dragen die van ons verwacht worden...

En niet eten op tijden zoals het schijnt te horen!

Maar wat heb ik, als 72 jarige nog te verliezen als ik niet meer mee wil doen?

Ben gelukkig slim genoeg om me sociaal enigszins aan te passen.

Heee, ik doe niet meer mee!!