De tekst is erg laat vandaag... ( Wally is er !)

 

Niet zo gek, want er zijn geen echte blogberichten meer...

Weet zelfs niet meer waar ik ooit over blogte!

Stoppen kan altijd nog.

Toch?

Deze zomer had ik hier natuurlijk altijd een prachtig uitzicht, want de luchten zijn, vanuit mijn raam te zien altijd schitterend.

Op het Tulpenpad waar ik eerst woonde keek in mijn tuin in.

Aan de andere kant zat er een raam, hoger dan mijn bank!

De koetserij aan de voorkant bracht een mooi plaatje...

Vaak koetsen met paarden voor de deur.

Helaas is de man overleden

en schijnt er niets meer te gebeuren.

Nee, heimwee heb ik zeker niet,

ook niet vanwege andere redenen.

Vandaag werd er op mijn adres hier aangebeld,

zo'n met camera-bel.

Herkende de man niet, maar heb gewoon open gedaan.

Mijn Hemel, het was Ed, de 'bloemenman'.

Nog nauwelijks gezien nu ik hier woon.

Schrok wel van hem, hij is inmiddels 84!

Dus we blijken 10 jaar te schelen.

Hij was erg vermagerd, ik schrok maar heb dat niet gezegd.

Meestal kwam hij toen vanwege mijn tuin.

We waren snel uitgepraat en...

En ik blijk erg veranderd, ben behoorlijk stil geworden.

Tja, alles komt en gaat.

Zo is het Leven

Iets waar ik destijds niet zo aan dacht...

Maar toch vind ik het vervelend als mensen mij weer 'Wally' gaan noemen.

Steeds meer mensen zeggen;

De Tijd die gaat tegenwoordig steeds sneller.

Er is een 'meer lezen'>

Vandaag had ik een tragisch bericht.

Mijn directe buurman blijkt ongeneeslijk ziek en heeft nog maar kort...

Vreselijk om zoiets te horen, ik mag hem erg graag.

💚