'De ladder beklimmend die 'spiritualiteit' heet betekend niet dat je de onderste tree uit het oog mag gaan verliezen. De ladder steunt op aarde, op de grond van je bestaan'.
Beeldspraak, ik schudde het even uit de mouw maar niet zomaar.
Natuurlijk kan het ook anders en gewoon de onderste treden laten voor wat ze zijn, ze achter je laten en je innerlijke verbinding ermee verbreken. Uiteindelijk zijn vaak die onderste treden niet de leukste of de meest aangename geweest.
In feite creëer je dan wel een situatie waarbij 'vallen' een mogelijkheid wordt, tenzij je de 'vleugels' ruimschoots geoefend hebt. En 'gevallen Engelen' hebben uiteindelijk ook een functie.
Persoonlijk heb ik goede herinneringen aan mijn periodes van 'spirituele zweverigheid'.
Op die momenten realiseer je je vaak niet dat je ze kunt en mag beleven dankzij de omstandigheden van dat moment.
Inmiddels heb ik het leren 'verbinden', het hier en het daar zijn als één geheel leren ervaren.
Toch waren de momenten van spiritueel zweven ontzettend leerzaam voor me, ik heb in ieder geval ervaren wat er in het hoogste mogelijk is. Die ervaringen blijven deel van wie ik ben en daardoor hebben ze een blijvende invloed op mij.
Dieper en dieper ingaan in de wereld waarin alles met alles te maken heeft en de werkelijke behoefte onder haat en strijd, liefde en erkenning is...en dat weten te combineren met je eigen kennis en ervaring van het Licht.
Het is niet aan mij die loskoppeling te bespoedigen of te beïnvloeden ( totaal te integreren ), die komt vanzelf als je er klaar voor bent, klaar om niet meer te hoeven dan alleen maar Zijn.
Toelichting bij het begrip zweven;
Zweven is hier niet bedoeld als negatieve benaming, maar meer als gemoedstoestand waarin je het hoogst haalbare ervaart. ( Het persoonsgebonden hoogst haalbare dan wel te verstaan)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
walterkas811@gmail.com